หญิงสาวไม่ต่อความให้ใจสั่น เธอเดินแยกไปหาพนักงานที่นั่งอยู่เคาน์เตอร์เพื่อสั่งอาหารเย็นที่ต้องการ จากนั้นก็เดินกลับมาหาเขาแล้วปล่อยให้เขาได้จูงมือเธอไปจนถึงบ้านพักหลังเดิม โดยเธอสั่งไว้ว่าให้นำหมูกระทะไปส่งในเวลาหกโมงครึ่งเพราะอยากมีเวลาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สบายตัวสักหน่อย
ราวหนึ่งทุ่ม กลิ่นหอมของเนื้อย่างก็ลอยคลุ้งไปทั่วระเบียงไม้ เสียงฉ่าเบาๆ ของมันเมื่อโดนกระทะร้อนฟังดูเหมือนเสียงดนตรีประกอบความสุข อุณหภูมิตอนหัวค่ำลดลงเหลือราวสิบเจ็ดองศา ลมหนาวพัดแรงพาเอากลิ่นหมอกปนกลิ่นอาหารอบอวลอยู่รอบตัวพวกเขา เช่นเดียวกับโดมหลังอื่นๆ ที่เริ่มมีกลิ่นอาหารชนิดเดียวกันลอยมาตามลม
อริสรายิ้มกว้างเมื่อเขาใช้คีมคีบหมูขึ้นจากเตาย่างแล้วใส่จานให้ตรงหน้า
“เฮีย...ย่างให้หนูด้วยเหรอคะ”
“อืม” เขาตอบเรียบ “คราวก่อนเธอย่างให้ วันนี้ก็ถึงตาฉันบ้าง”
“นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีคนย่างหมูกระทะให้หนูเลยนะคะ”
