"ยัยนี่เป็นแฟนของผม"
2304 คำ
เอิงเอย.......
"ทำไมต้องอยู่กลุ่มเดียวกับเธอด้วยวะแม่ง" ธีร์โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงก่อนจะจ้องมาที่ฉันอย่างหงุดหงิด เรื่องของเรื่องก็คือวันนี้อาจารย์ให้จับฉลากแบ่งกลุ่มทำรายงานกลุ่มละสามคนแต่ทีนี้แจ็คพ็อตมาตกที่ฉันกับธีร์เพราะทั้งห้องเหลือกันอยู่แค่สองคนที่ยังไม่มีกลุ่มอาจารย์ก็เลยให้ฉันกับเขาทำด้วยกันทำให้สายตาของผู้หญิงเกือบทั้งห้องมองฉันอย่างไม่พอใจเพราะแต่ละคนก็อยากได้ธีร์ไปอยู่ในกลุ่มด้วย
ที่ห้องสมุด...
"อ่ะนี่ก็เงิน"
"เงินค่าอะไรเหรอ" ฉันมองเงินจำนวนนึงที่เขาโยนลงบนโต๊ะ
"ค่าทำรายงาน"
"ค่าทำรายงานอะไรเราไม่เข้าใจ"
"ฉันจ้างเธอให้ทำรายงานกลุ่มแทนฉันยังไงล่ะวะ"
"เราไม่เอาหรอกนะเงินน่ะธีร์เก็บเอาไปเถอะ ว่าแต่ธีร์ทำไมไม่ช่วยกันทำล่ะมันรายงานกลุ่มนะ"
"เออรู้ว่ารายงานกลุ่มแต่ฉันไม่ว่างไม่มีเวลา"
"แต่ถ้าอาจารย์รู้ว่าธีร์ไม่ได้ทำ.."
"ถ้าเธอไม่ปากโป้งบอกอาจารย์ใครมันจะไปรู้วะทั้งกลุ่มมีแค่ฉันกับเธอแค่สองคน" พูดจบเขาก็เดินผิวปากเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงออกไปจากห้องสมุดอย่างสบายใจทิ้งให้ฉันนั่งหาข้อมูลรายงานเพียงลำพังโดยที่เขาก็ไม่หยิบเงินของเขาคืนไป ฉันนั่งทำรายงานได้สักพักก็เหลือบมองดูนาฬิกาที่ติดที่ผนังตอนนี้เกือบห้าโมงแล้วฉันคงต้องรีบกลับไปทำงานที่ร้านดอกไม้พี่ขวัญ ซึ่งวันนี้ฉันต้องอยู่คนเดียวและปิดร้านเองเพราะวันนี้พี่ขวัญมีธุระกับครอบครัว
ฉันเดินลัดเลาะมาทางด้านหลังตึกตรงลานจอดรถเพราะมันเป็นทางลัดทำให้ไม่ต้องเดินไกลและฉันก็เจอเข้ากับ....
"อืมมมมม"
"ธีร์ อื้มมมม" ธีร์กับนักศึกษาสาวคนนึงกำลังยืนจูบกันอย่างดูดดื่มอยู่หลังกำแพงข้างตึก ฉันเห็นมือของธีร์กำลังบีบเคล้นหน้าอกคู่โตของผู้หญิงที่เขาจูบ ฉันสตั้นไปทันทีก้าวขาไม่ออกเพราะไม่คิดว่าจะมาเจอกับอะไรแบบนี้เป็นครั้งที่สองแต่คราวนี้เห็นกับตาไม่ได้ยินแค่เสียงเหมือนครั้งแรก
"อุ้ยมีคนมา" ผู้หญิงคนนั้นที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับการถูกจูบเธออยู่หันมาเจอฉันเธอก็ออกอาการตกใจรีบผลักธีร์ออกทันทีทำให้ธีร์หันขวับมาทันทีพอเห็นว่าเป็นฉันเขาก็จิ๊ปากแล้วเดินมาหาฉันด้วยสายตาเอาเรื่องยืนเท้าสะเอวก่อนจะพูดอย่างไม่สบอารมณ์
"มาแอบดูคนเค้าจูบกัน มารยาทมีไหมวะห๊ะ" กลายเป็นฉันที่ผิดงั้นเหรอ
"เราไม่คิดว่าจะมีใครมายืนจูบกันในมหาลัยนี่นา"
"ก็แค่จูบ เอาในห้องน้ำยังเอามาแล้วเลย หึ" เขาพูดอย่างไม่แคร์พูดเหมือนกับว่าสิ่งที่ทำเป็นเรื่องปกติของเขาจากนั้นเขาก็เดินกลับไปผู้หญิงคนนั้นแล้วโอบเอวเธอเดินไปที่รถของเขาซึ่งฉันจำได้เพราะคันนั้นมันเคยเกือบชนฉันมาแล้ว
ก่อนเขาจะเดินขึ้นรถเขามองมาทางฉันแวบนึงแล้วชูนิ้วกลางทำหน้ายียวนใส่ฉันทีนึงจากนั้นก็ขับออกไปด้วยความเร็วจนฉันกลัวว่าเขาจะไปเฉี่ยวชนคนอื่น
"เอยมาแล้วค่ะพี่ขวัญ" ฉันวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาที่ร้านเพราะอีกห้านาทีจะห้าโมงเย็นเห็นพี่ขวัญกำลังจัดกระเช้าดอกไม้อยู่
"เอยมาพอดีเลย ตอนแรกพี่กำลังจะโทรหาบอกให้เรารีบมาพี่ช่วยจัดกระเช้าดอกไม้เยี่ยมคนไข้เพราะอีกสองชั่วโมงลูกค้าจะเข้ามาเอาแต่ก็ลืมไปว่าเอยไม่มีมือถือพี่ก็เลยจัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว"
"ไว้สิ้นเดือนเงินเดือนออกเอยจะรีบซื้อมือถือนะคะเวลามีอะไรพี่จะได้โทรตามเอยได้"
"ถ้าเอยไม่ถือพี่มีมือถือรุ่นเก่าที่ไม่ได้ใช้เอยจะเอาไปใช้มั้ยพี่ยกให้"
"เอยไม่รังเกียจนะคะแต่เอยเกรงใจน่ะค่ะพี่ขวัญมีบุญคุณกับเอยมาก"
"จะมาเกรงใจอะไรพี่น่ะเอ็นดูเราเหมือนน้องสาวคนนึงถ้าพี่ไม่ได้เรามาช่วยงานที่ร้านพี่ก็คงต้องเหนื่อยอยู่คนเดียวจะไปไหนก็ต้องปิดร้านลูกค้าก็หายอีก พอมีเรามาช่วยพี่ก็สบายใจไว้ใจให้เราดูแลร้านแทนพี่ได้แล้วอีกอย่างมือถือเครื่องเก่าเครื่องนั้นพี่ก็ไม่ได้ใช้แล้วปล่อยทิ้งไว้แบบนั้นก็เสียดายพี่ว่าพี่เอามาให้เอยใช้มันน่าจะมีประโยชน์กว่า รอแป๊บนะพี่ไปหยิบมาให้"
พี่ขวัญเดินเข้าไปที่เคาท์เตอร์ก่อนจะเดินมาพร้อมมือถือในมือ
"อ่ะ พี่ไม่แน่ใจว่าแบตมันเหลืออยู่กี่เปอร์เซ็นต์เดี๋ยวเอยลองชาร์จแบตดูนะ เอ้อลืมไปมันต้องมีซิมการ์ดนี่นาเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ซื้อมาให้นะ"
"ขอบคุณนะคะพี่ขวัญพี่ใจดีกับเอยมากเลย" ฉันอดน้ำตารื้นไม่ได้พี่ขวัญใจดีกับฉันมากเป็นเจ้านายที่ดีฉันดีใจที่ได้มาทำกับพี่ขวัญ
"ไม่เป็นไรจ่ะ ถ้างั้นพี่กลับก่อนนะไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"ค่ะ"
หลังจากพี่ขวัญขับรถออกไปฉันก็เอามือถือไปชาร์จแบตเพราะดูเหมือนว่าแบตจะหมด ฉันมองมือถือที่วางอยู่ตรงหน้าอย่างตื่นเต้นเพราะมันคือมือถือเครื่องแรกในชีวิตของฉันเพราะฉันไม่เคยมีมือถือใช้มาก่อนต่างจากน้องสาวต่างแม่อย่างสายพินที่มือมือถือใช้ตั้งแต่อยู่มอหนึ่ง ต่อไปนี้ฉันคงไม่ต้องเดินไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะเพื่อโทรหาพ่ออีกแล้ว ตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ฉันจะโทรหาพ่อเกือบทุกวันถามว่าท่านสบายดีมั้ยส่วนพ่อก็จะถามกลับมาว่าเงินฉันพอใช้หรือเปล่าฉันก็บอกกับท่านไปว่าฉันได้งานทำแล้วสิ้นเดือนจะโอนเงินไปให้แต่พ่อก็บอกพ่อไม่เอาให้ฉันเก็บไว้ใช้พ่อบอกพ่อพอมีอยู่บ้าง พอฉันถามถึงน้าพรพรรณกับสายพินว่าทั้งสองคนสบายดีไหมพ่อก็ดูอ้ำๆอึ้งๆและเปลี่ยนเรื่องคุยเหมือนไม่อยากพูดถึงทำให้ฉันรุ้สึกแปลกๆแต่ฉันก็ไม่ได้ถามอะไรพ่อต่อ
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...
ในขณะที่ฉันกำลังนั่งรออาจารย์เข้าสอนธีร์ก็เดินเข้ามาในห้อง การปรากฏตัวของเขามักจะเป็นจุดสนใจของคนทั้งห้องเสมอโดยเฉพาะนักศึกษาหญิง เขาใช่สายตามองหาอะไรสักอย่างหรือมองหาใครสักคนซึ่งฉันก็ไม่แน่ใจจนกระทั่งเราสองคนสบตากันโดยบังเอิญฉันก็รีบก้มหน้าเพื่อหลบสายตาเพราะไม่ชอบเห็นสายตาเย็นชาดูถูกที่เขาชอบใช้มองฉัน คือแต่วันนั้นที่ฉันเห็นเขายืนจูบอยู่กับดาวคณะอักษรฉันก็ไม่เห็นเขามาเรียนเลยจนกระทั่งวันนี้ จากนั้นเสียงฝีเท้าของเขาก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนกระทั่งเขามาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะของฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างสงสัยและไม่เข้าใจว่าเขามายืนตรงนี้ทำไมซึ่งมันก็ทำให้คนในห้องมองตามพอเห็นว่าเขาเดินมาหาฉันผู้หญิงกลุ่มนั้นที่เคยดูถูกฉันตั้งแต่วันแรกที่เจอกันก็หันมากันทั้งกลุ่มและทำท่าทางไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดที่ฉันรู้เพราะพวกเธอนั่งอยู่โต๊ะข้างหน้าฉันยังไงล่ะอยากจะบอกว่าตั้งแต่ฉันเข้ามาเรียนที่นี่พวกเธอจะคอยพูดจากระแนะกระแหนดูถูกฉันตลอดเวลาและป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ว่าฉันเป็นนักศึกษาที่มาขอทุนเรียนฟรีมีหลายคนที่มองฉันด้วยสายตาดูถูกดูแคลนบางคนก็ไม่ได้ใส่ใจ ฉันพยายามทำเป็นไม่สนใจอะไรใครจะว่ายังไงก็ช่าง
"เสร็จรึยัง"
"อะ..อะไรเหรอ" ฉันงงที่จู่ๆเขาก็ถามฉันว่าเสร็จหรือยัง
"ก็รายงานไงวะ อย่าบอกนะว่าลืมทำ"
"อ้อรายงานกลุ่มเหรอแป๊บนะ เราทำเสร็จหลายวันแล้ว" ฉันรีบล้วงแฟ้มรายงานในกระเป๋าสะพายยื่นให้ธีร์ดู ซึ่งฉันก็ลืมไปเลยว่ามีกำหนดส่งวันนี้เพราะฉันพกติดตัวมาด้วยทุกวันคือฉันทำเสร็จตั้งแต่สองวันแรกแล้วล่ะเพราะฉันใช้เวลว่างตอนไม่มีลูกค้าเข้าร้านเอารายงานขึ้นมาทำ เมื่อธีร์เห็นว่ามีรายชื่อของเขาอยู่ในแฟ้มรายงานกลุ่มเขาก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนจะโยนมันลงบนโต๊ะแล้วเดินไปนั่งกับกลุ่มเพื่อนของเขาที่อยู่หลังห้อง
หลังเลิกเรียน..
ฉันกะว่าจะนั่งทำงานต่ออีกสักพักแล้วค่อยกลับหอเพราะวันนี้ร้านพี่ขวัญหยุดฉันก็เลยไม่ต้องรีบไปทำงาน
ธีร์....
ผมกำลังหัวเสียไม่สบอารมณ์อย่างแรงกับเหตุการณ์ตรงหน้าเมื่อพี่กัสจังเดินเข้ามาโวยวายใส่ผม เสียงของเธอดังลั่นไปทั่วทั้งตึกบริหารเมื่อเห็นผมเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับไอซ์ดาวคณะที่ผมกับเธอเพิ่งเข้าไปทำกิจกรรมเข้าจังหวะด้วยกันมา
"ธีร์เข้าไปทำอะไรในห้องน้ำกับยัยนี่"
"ผมจะเข้าไปทำอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่" ผมพูดอย่างไม่แคร์ตามสไตล์ของผม
"ธีร์ ธีร์เข้าไปเอากับมันมาใช่มั้ยบอกพี่มานะ"
"ถ้าใช่แล้วจะทำไม" ผมตอบอย่างไม่แคร์คนตรงหน้าและไม่แคร์ใครด้วย ตอนนี้มีคนเกือบครึ่งร้อยยืนมุงยืนมองกันเต็มไปหมดแต่ผมไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้นใครจะมองใครจะเอาไปพูดยังไงก็เรื่องของพวกเขา
"ธีร์พูดมาเลยว่าจะเอายังไง"
"เอายังไงอะไรของพี่ผมไม่เข้าใจ" ผมทำเป็นไม่เข้าใจทั้งที่รู้อยู่เต็มอก
"ธีร์บอกมาว่าจะเลือกใครระหว่างพี่กับยัยหน้าศัลยกรรมนี่"
"พี่ว่าใครหน้าศัลยกรรม" ผมหันไปมองไอซ์ที่เริ่มออกอาการดมโหหลังจากเงียบอยู่นานดูเธอจะโกรธที่ตัวเองโดนพี่กัสจังด่าว่าหน้าศัลยกรรมทั้งที่จริงแล้วมันไม่ใช่แค่หน้าของเธอหรอกนะที่ศัลยกรรมแต่มันเกือบจะทั้งตัวของเธอเลยต่างหากที่เสริมจนไม่รู้ว่ามีของจริงหลงเหลืออยู่บ้างหรือเปล่ายิ่งหน้าอกนี่ผมบีบดูก็รู้เลยทันทีว่าไปทำมา
"ก็ว่าให้เธอนั่นแล่ะนังหน้าด้าน รู้ทั้งรู้ว่าฉันกับธีร์เราคบกันอยู่ยังจะหน้าด้านมาแย่งเขาไปจากฉัน"
"อุ้ยตายพี่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ ธีร์เค้าไม่เคยบอกว่าเค้าคบกับพี่นะคะพี่อย่ามโนเองแบบนี้สิมันน่าไม่อายเป็นถึงประธานรุ่นทำไมทำตัวแบบนี้ล่ะ"
"แก!!!นังน้ำเน่า ฉันจะตบแก"
"ก็ลองเข้ามาตบดูสิ ฉันก็มีมือมีตีนเหมือนกัน"
"มึงท้ากูเหรอห๊ะนังไอซ์"
"เออใช่กูท้ามึง" และก่อนที่ทั้งสองคนจะปะทะกันผมก็รีบยกมือขึ้นห้ามทั้งคู่ทันทีเพราะเบื่อที่จะเห็นผู้หญิงตบตีกันเพื่อแย่งผมซึ่งเหตุการณ์แบบนี้มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเจอ ผมเจอมาจนเบื่อและที่สำคัญตอนนี้เราทุกคนก็ยังอยู่ในมหาลัยยังอยู่ในชุดนักศึกษาผมไม่อยากมีปัญหากับย่าถ้าท่านรู้ว่ามีเรื่องโดยที่ต้นเหตุเกิดจากหลานชายเพียงคนเดียวของท่าน
"หยุดกันทั้งคู่ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน!!!"
"ธีร์อย่ามาห้ามพี่จะตบมันมันแย่งธีร์ไปจากพี่พี่ไม่ยอม"
"เค้าเบื่อพี่แล้วก็หัดยอมรับบ้างสิคะ"
"ไม่มีทาง ธีร์ไม่มีทางเบื่อฉัน เค้าก็แค่อยากลองของฟรีอย่างแกเท่านั้นแล่ะ"
"อุ้ยพูดเหมือนพี่ได้เงินเลยนะคะพี่เป็นกะหรี่เหรอ"
"กรี๊ดดดดดดดด"
"พี่กัสจังหยุด!!!"
"ธีรืไม่ได้ยินเหรอมันด่าว่าพี่เป็นกะหรี่อ่ะ"
"เห้อออ ผมว่าพี่กลับไปก่อนเถอะผมไม่อยากคุยกับพี่ตอนนี้"
"ธีร์ ธีร์พูดแบบนี้คือธีร์เลือกมันงั้นเหรอ"
"หึ ธีร์เค้าพูดขนาดนี้แล้วยังจะกล้าถามอีกเหรอคะ"
"อย่ามาเสือกฉันถามธีร์ไม่ได้ถามแก"
"ธีร์บอกพี่มาเลยว่าธีร์จะเลือกใครบอกกันตอนนี้เลยบอกมา!!!"
"ธีร์บอกไปเลยค่ะว่าธีร์เลือกไอซ์"
"ผมไม่เลือกใครทั้งนั้น"
"ธีร์!!"
"ธีร์!!!"
"ผมมีแฟนอยู่แล้ว"
"แฟน??/แฟน??"
"อืมใช่"
"อย่ามาโกหกธีร์พี่ไม่เชื่อ"
"ใช่ไอซ์ก็ไม่เชื่อ"
"ถ้าไม่เชื่อรออยู่นี่เดี๋ยวผมจะพาแฟนของผมมาให้รู้จัก"
ผมเดินไปหายัยขอทานสกปรกที่ผมเห็นเธอยืนมองเหตุการณ์อยู่นานแล้วตั้งแต่ต้นผมลากแขนยัยนี่มาให้ยืนอยู่ต่อหน้าพี่กัสจังแล้วก็ไอซ์พร้อมกับบอกสถานะที่ผมอุปโลกน์ขึ้นมาให้ยัยนี่แบบสดๆร้อนๆ
"ยัยนี่เป็นแฟนของผม"
"ห๊ะ/ไม่จริง"
"............"
- ผู้เขียน
