สองปีต่อมา.....
"น้องธิชา น้องธารน้ำ คุณพ่อมารับแล้วค่ะ" เสียงคุณครูแผนกอนุบาลประกาศเรียกทำให้สาวน้อยฝาแฝดวัยสองขวบครึ่งที่กำลังเล่นเครื่องเล่นอยู่ที่สนามเด็กเล่นรีบวิ่งมาทันที
"พ่อ มารับแย้ววววว"
"พ่อขาาาาาาาาาาา " สองสาวจับมือกันวิ่งโดยมีคุณครูประจำชั้นต้องถือกระเป๋าวิ่งตามมาติดๆเพราะเดินตามคงไม่ทัน
"อย่าวิ่งครับเดินดีๆ" ผมตะโกนบอกลูกเพราะกลัวลูกจะหกล้มหน้าฟุบพื้นแต่พูดไปก็เท่านั้นเพราะไม่มีใครฟังที่ผมพูดเลย
"พ่อขาธิชาหิวแล้วค่า"
"น้องธารก็หิวเหมือนกันค่า"
"เดี๋ยวรอพี่อุ่นมาก่อนนะครับแล้วเราสี่คนค่อยแวะหาอะไรอร่อยๆทานกันก่อนกลับบ้าน"
"ค่าาา^^"
"โอเคค่าา^^"
จากนั้นผมก็จูงมือสองแฝดคนละข้างแล้วพาเดินไปยังโซนเด็กประถมเพื่อไปรับน้องไออุ่นคือทั้งสามสาวเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันครับซึ่งโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนของเพื่อนคุณย่าที่มีระบบการศึกษาและระบบรักษาความปลอดภัยค่อนข้างดีผมก็เลยไว้ใจท
