“ยกก้นขึ้นหน่อยนะคะ หมอขอถอดกางเกงหน่อยนะคะ” หมอเขมพูดจบก็ใช้มือทั้งสองข้างจับขอบกางเกงของชายหนุ่มดึงลงจนหลุดออกไป
“คุณหมอครับ แล้วน้องชายของผมมันจะกลับมาเป็นปกติได้เมื่อไหร่เหรอครับ”
“ก็คงต้องใช้เวลา แล้วก็ต้องพยายามขยับตัว เอ่อ...หมายถึงกระตุ้นช่วยอีกแรงหนึ่งด้วยค่ะ”
“งั้นหมอก็กระตุ้นให้ผมหน่อยซิครับ เพราะตอนนี้มือไม้ของผมมันยังไม่ค่อยจะมีแรงเลย”
ดาราหนุ่มพูดพลางใช้มือค่อย ๆ ดึงผ้าขนหนูสีขาวที่ปิดคลุมน้องชายสุดที่รักของเขาออก
“อุ๊ย!...คุณวินคะ” หมอเขมตกใจยกมือข้างหนึ่งขึ้นป้องปาก สายตาจ้องมองอวัยวะแสดงความเป็นชายของเขา
“ไหน ๆ คุณหมอก็เป็นคนช่วยชีวิตผมไว้แล้ว คุณหมอก็ช่วยรักษาหัวใจของผมไว้ด้วยนะครับ เพราะมันสำคัญที่สุดสำหรับผมจริง ๆ”
หมอเขมรู้ดีว่าจะต้องกระตุ้นน้องชายเขายังไงถึงจะช่วยให้ความรู้สึกต่าง ๆ กลับคืนมาโดยเร็ว
แม้จะต้องแลกด้วยความรู้สึกวูบวาบกระสันซ่านของตัวเธอเองก็ต
