พิสุทธิ์นภาอายนิดหน่อยเมื่อพนักงานในออฟฟิศเหมือนจะอมยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อเห็นว่าแดนดินมาส่งหล่อนและรอคอยที่จะออกไปดูที่ดินด้วยกัน และเมื่อพิสุทธิ์นภาเคลียงานเสร็จ แดนดินก็โทร.บอกเหนือสมุทรให้ไปเจอกันตามพิกัดที่ปักหมุดเอาไว้
แต่ระหว่างขับรถไปตาม GPS สีหน้าเคร่งเครียดของแดนดิน ก็ทำให้พิสุทธิ์นภาต้องถาม
“มันไปยากเหรอ”
“ไม่ยากหรอก ทางนี้พี่เคยไป”
“แล้วทำไมขมวดคิ้ว”
“จำได้ว่ารอบก่อนมันทำถนนนะ ไม่รู้ว่ารอบนี้เสร็จหรือยัง”
“ก็โทร.ถามพ่อเลี้ยงสิ”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวลองไปดูก่อน ถ้าทำทางอยู่นายเหนือ เอ่อ... หมายถึงพ่อเลี้ยงเหนือสมุทร ก็คงขึ้นไปไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละ”
พิสุทธิ์นภาพยักหน้าว่าเข้าใจ สำหรับหล่อน เรื่องงานจะไม่ปะปนกับเรื่องส่วนตัว ในเวลานี้หล่อนกับแดนดินกำลังเดินทางไปทำงานร่วมกัน ก็เหมือนเป็นเพื่อนร่วมงาน หล่อนไม่ควรจะกวนสมาธิเขา ยิ่งรู้ว่าทางไปยาก หล่อนก็ยิ่งต้องนิ่งเอาไว้
และก็เป
