“นายเดินดีๆ จะถึงเตียงแล้ว”
บุษกรบอกคนที่ติดเธอเหนียวเป็นกาวแป้งเปียก ก่อนจะประคองเขาเดินมาข้างเตียง “ถึงแล้วค่ะ ง่วงแล้วก็นอนนะคะ” เธอบอกก่อนจะแกะแขนคนตัวโตออกจากบ่าตัวเอง จะปล่อยให้เขานอนไปทั้งอย่างนี้เพราะว่าเมื่อเย็นต่างคนต่างอาบน้ำก่อนไปปาร์ตี้แล้ว ถ้าเขาจะนอนเลยก็ไม่น่าเกลียดเท่าไหร่ แต่สำหรับเธอที่ยังทำอะไรไหวแม้จะมึนอยู่บ้างเลยเลือกอาบน้ำก่อนนอนเพื่อความสบายกาย แต่ก่อนจะได้ทำอะไรเธอต้องแกะคนตัวอุ่นสมชื่อที่เกาะเธอเป็นหมากฝรั่งออกจากตัวก่อน!
“ถึงเตียงแล้ว ค่อยๆ ล้มตัวลงนอนนะคะ”
“อือ” เขาครางรับ
เธอคิดว่าเขาน่าจะรู้เรื่องแต่เพราะความเมาจากไวน์แก้วล่าสุดที่ดื่มเข้าไปเพิ่งเริ่มสัมฤทธิผล อยุทธ์ถึงได้ดูเมากว่าตอนที่ยืนส่งดาริยาและธรณิศมากกว่าเดิมพอควร คนตัวโตทรุดลงนั่งที่เตียง ดวงตาเขาปิดปรือ บุษกรจับไหล่เขากระซิบบอกให้เขาเอนตัวลงนอนราบไปกับเตียง ยกขาหนักๆ ของเขาพาดขึ้นให้เขานอนสบายๆ
