สนามบินปริปัจน์_
"คืนนี้ผมเข้าเช็คของพวกนั้นเอง เฮียไปพักเถอะเพิ่งกลับมาถึงไม่ใช่เหรอ" ปอร์เช่ถามรุ่นพี่หนุ่มอย่างลีอาห์ ขณะที่อยู่ภายในออฟฟิศข้างล่างติดกับลานจอดเครื่องบินยามบ่าย แสงแดดร้อนระอุจนต้องหรี่ตามองภายนอก
"แน่ใจว่าไหว?" เสียงเข้มเปรยถาม ยกแว่นกันแดดแบรนด์นอกคาดผมดกดำ ยิ่งเปิดหน้าผากกว้างโชว์บารมี
ยืนเท้าเอวสอบข้างนึงเมื่อมองดูนักบินด้านนอกห้อง กำลังเคลียร์เครื่องใช้งานส่วนตัวแบบตึงเครียด
"ไหวอยู่แล้วระดับผมอ่ะ"
"ก็ดี"
"งั้นตกลงตามนี้นะเฮีย"
"นายครับ ทางนักบินแจ้งว่าต้องงดใช้รอบค่ำก่อนนะครับ" จัสตินเดินเข้ามารายงาน พร้อมยื่นหน้าจอสมาร์ทโฟนเครื่องใหญ่ช่วยอธิยายรายละเอียด โครงสร้างของตัวเครื่องที่มีปัญหา
"ใครดูแล?" นัยน์ตาคมกริบมองซ่อนอารมณ์ดิ่งลึก
"ทีมหนึ่งครับ แต่ว่า..." จัสตินรีบเอียงตัวไปกระซิบใกล้หูเจ้านาย
"จับตัวมันมา!"
"ครับ"
"เกิดอะไรขึ้นอ่ะเฮีย?" ปอร์
