ชั่วโมงต่อมา_
"คุณนอนห้องหนูคนเดียวไหม ขืนไปนอนรวมกันอย่างนี้ คุณไม่ได้หลับหรอกนะ" ร่างอรชรในชุดนอนกระโปรงสีชมพูลายการ์ตูนแขนยาว มานั่งทิ้งกายตรงท้ายเตียง ระหว่างที่รอสามีกำลังเลือกชุดนอนในตู้เสื้อผ้า ซึ่งมันมีแค่กางเกงวอร์มกับเสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่
"ทำไม" คิ้วดกเข้มขมวดถาม จับผ้าเช็ดตัวของเฟย์ซับหยดน้ำตรงไรผม ก่อนจะเอามันไปห้อยไว้บนเสา
"เห็นคุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว กว่าดาหวันกับชมพูพิงค์จะเม้าท์จบ มันก็ดึกเลยนะรบกวนคุณเปล่าๆ " เฟย์ลุกพรึ่บแสร้งมายืนข้างหลังร่างสูง จับบีบนวดตรงไหล่กว้างให้เขาไปนั่งตรงเตียง
"มีเรื่องอะไรที่ฉันไม่สมควรรู้งั้นเหรอ?" มือหนารั้งแขนเรียวให้คนตัวเล็กมานั่งตักแกร่ง ใช้ปลายนิ้วชี้เกลี่ยลำคอระหงทำคนโดนความสยิวรีบย่นคอกลับ
"มะไม่มีนะคุณ เรื่องสมัยเรียนทั้งนั้น พอเรียนจบก็มาแต่งงานกับคุณเนี้ย"
"จบมาสองปี" เสียงเข้มบอกอย่างรู้ทัน
"ก็เรียนโทต่อไง แต่สำหรับหนูยั
