ทาสรับใช้กามเทพวัยทีน

เทพแห่งความรัก

ทาสรับใช้กามเทพวัยทีน

ตอน เทพแห่งความรัก

ณ.ห้วงจักรวาล

บัลลังก์ทองลอยเคว้งอยู่ท่ามกลางเนบิวล่าสีสีชมพูแกมม่วง มองไปโดยรอบเห็นดาวระยับระยับนับพันล้านดวง แต่ละดวงดาวอยู่ห่างกันไกลโพ้นจนเล็กยิ่งกว่าหยดน้ำ

ปรากฏร่างสตรีสวยสง่าสูงประมาณหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตรนั่งไขว่ห้างอยู่บนบัลลังก์กลางอวกาศ ที่แผ่นหลังเนียนขาวมีปีกขนนกสีทองแผ่สยายออกกว้าง ออร่าสีทองจากปีกทำให้เรือนร่างขาวโพลนสว่างเรืองรองราวกับแสงพระจันทร์เมื่อมองจากโลก

เนื้อตัวที่เพรียวบางช่างสวยล้ำเกินกว่าสตรีใดในโลกมนุษย์ ผิวกายเนียนขาวหาตำหนิใดไม่ได้เลย

"ขอชานมไข่มุก" หญิงสาวเอ่ยลอยๆกับสูญญากาศในจักรวาล จู่ๆแก้วชานมไข่มุกก็แว๊บปรากฏขึ้นเหนือฝ่ามือที่แบหงายราวกับเนรมิตรได้

ซู๊ดดด! อ่าส์! สาวสวยปีกทองคาบหลอดดูดชาจนแก้มป่อง ดวงตากลมแป๋วสีดำขลับเพ่งมองทะลุกลุ่มแก๊สและดวงดาวนับล้านๆ ผ่านหลายปีแสงจ้องลงมายังโลก

"นายคิมมุนอีกละ นายนี่มันอยู่ไม่สุขจริงๆ" เสียงของเทพหญิงดังก้องกังวาล ฟังดูคล้ายๆกับเสียงเด็กหญิงผสมกับเด็กชายที่กำลังขับร้องโอเปร่า

จู่ๆร่างสูงสง่าก็ลุกยืนขณะที่ปีกทองกระพือไหว

ฟ้าวววว! ร่างกายที่เคลื่อนไหวไปข้างหน้าด้วยความเร็วเกินแสงทำให้มองเป็นเส้นสีทองอร่ามจากทุกมุมในจักรวาล เพียงชั่วอึดใจเดียวกามเทพสาวก็ลอยลงมายืนบนผิวโลก

เย้ย! เทพผู้รับใช้ตกใจร้องขณะที่กามเทพสาวปรากฏตัวขึ้นมาอยู่ข้างๆกาย

"จีอึน" คิมมุนเอ่ยขณะหันมองสาวสวย ปีกทองค่อยๆหายไปและจำแลงกายเป็นสาวสวยในชุดพนักงานออฟฟิศกระโปรงแหวกข้าง

"นายทำอะไรของนาย" สาวสวยบ่นขณะหันมาทำหน้าไม่สบอารมณ์

"ฉันก็รอส่งจดหมายให้คู่รักยังไงล่ะ นายเจต้องรักกับนางสาวฮันภายในสามวันนี้"

"ขึนพลาดงานนี้อีกล่ะก็ ฉันโดนลดระดับลงไปเป็นเทพเฝ้าศาลเจ้าแน่ๆ" หนุ่มสูทดำบ่นอย่างเคร่งเครียด ก่อนจะหันมาก้มโค้งคำนับให้สาวสวยข้างกายอย่างไม่ไว้ศักดิ์ศรีตัวเอง

"ขอร้องหละจีอึน เธอช่วยทำงานของเธอทีเถอะ เหลืออีกสามวันเอง ยังไงๆคู่นี้ต้องรักกันให้ได้"

"อืม! ก่อนอื่นนายไปเติมชาไข่มุกให้หน่อยสิ อ้อ! แล้วก็ซื้อซาลาเปาใส้หมูมาให้ด้วยนะ"

กามเทพสาวสั่ง

"เห้ย! ฉันไม่ใช่เบ๊เธอนะ ฉันน่ะเทพผู้ช่วย มีหน้าที่ช่วยเหลือเธอ" หนุ่มหล่อเถียงคอเป็นเอ็น

"ผู้ช่วยก็คือผู้รับใช้ ผู้รับใช้ที่โลกนี้เค้าเรียกว่าเบ๊ จะไปซื้อไหม ไม่ซื้อฉันกลับไปนอนแล้วนะ" จีอึนกล่าว

"เออ ๆ ก็ได้วะ แม้ง แล้วก็รีบๆทำงานของตัวเองเสียล่ะ อุส่าห์มาช่วยแท้ๆ งานของตัวเองยังไม่สนใจจะทำเลย ถ้าเกิดเลยสามวันไปเธอจะเป็นยังไง ไม่หัดคิดบ้าง" เทพหนุ่มบ่นขณะหันหลังเดินดิ่งไปทางร้านสะดวกซื้อ

ห้านาทีต่อมา

"อืม! บีบแรงๆอีก นั่งนานไปหน่อย เมื่อยชะมัดเลย"

หญิงสาวนั่งไขว่ห้างอยู่ที่ป้ายรถเมล์ หนุ่มสูทดำยืนข้างหลังและบีบนวดลำคอลงมาที่หัวไหล่สองข้าง

"เจกับฮันจะมาขึ้นรถด้วยกันที่นี่แหละ ทุกเช้าเลย" คิมมุนกระซิบหูกามเทพสาวขณะบีบนวดให้เธอ

"เจอกันทุกวัน แล้วนายยังทำให้พวกเค้ารักกันไม่ได้อีกรึ สมแล้วที่เป็นได้แค่เทพเบ๊" จีอึนพึมพำขณะกัดกินซาลาเปาร้อนๆแล้วตามด้วยดูดชาไข่มุก

กร่อดดด! หนุ่มสูทดำขบฟันเก็บอาการโมโหขณะนึกในใจ "อย่าให้ฉันได้เลื่อนขั้นแซงเธอละกัน ยัยอุนจิ"

เป็นไปไม่ได้หรอก! จู่ๆเสียงนึกคิดของกามเทพสาวก็ดังก้องอยู่ในหัวเทพหนุ่ม

เย้ย! เค้าถึงกับตกใจสะดุ้งเพราะไม่นึกว่าจะโดนอ่านความคิดได้

"แล้วเธอน่ะดีมากรึไง ให้ฉันนวดให้อยู่ได้ ฉันไม่ได้มีหน้าที่ทำอะไรแบบนี้นะ" เทพคิมบ่นแต่มือก็ยังบีบนวดบ่านุ่มๆของเทพสาว

"ก็นายน่ะทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง ช่วยอยู่เฉยๆน่ะดีแล้ว นวดไป"

"อยากเลื่อนขั้นก็แค่คอยรับใช้ฉันก็พอ ไม่ว่าฉันจะสั่งอะไรก็ต้องทำตาม"

"อือ! ตรงนั้นแหละ บีบแรงๆอีก" กามเทพสาวเอ่ยอย่างสบายตัว

"ไม่ว่าฉันจะสั่งอะไรก็ต้องทำตาม" เทพหนุ่มล้อเลียนคำพูดเทพสาว

ซ่าาา! จู่ๆฝนก็ตกลงมาในยามเช้า รถราก็แล่นสวนกันไปมาขณะที่ชายหนุ่มและหญิงสาววัยทำงานกำลังวิ่งหลบฝน

"ถอดเสื้อมา"

"อะไรนะจีอึน"

"ถอดมา เสื้อสูทนายน่ะ เร็วๆ นายเจมาแล้ว" เทพสาวเร่งและแบมือรอ

ฟุ่บ! ฟั่บ! เทพหนุ่มรีบถอดเสื้อสูทสีดำออก

แปะ! ๆ ๆ สาววัยทำงานวิ่งผ่านหน้าคิมมุนกับจีอึน ขณะที่ใช้สองมือยกบังฝนเธอก็กำลังจะก้าวขึ้นรถเมล์

จู่ๆเทพสาวก็วิ่งมาด้านหลังแล้วโยนเสื้อสูทไปคลุมหัวสาววัยทำงานคนดังกล่าว จากนั้นก็ถีบตูดหนุ่มที่ยืนข้างๆให้ถลาพุ่งไปอกกระแทกกับหล่อน

ปึ่ก! อร๊าย! นางสาวฮันตกใจขณะเหลียวหลังมองหนุ่มหน้าจืดที่กำลังตกใจเช่นเดียวกัน

เป๊าะ! เทพสาวดีดนิ้วหนึ่งที จู่ๆก็ปรากฏสายรุ้งเจ็ดสีอยู่เบื้องหลังหนุ่มหน้าจืด

ดวงตานางสาวฮันเบิกโพลงขณะที่เงยจ้องมองตากับนายเจ แก้มสองข้างแดงระเรื่อ หัวใจเต้นตังตูม! ๆ

"จะไปไหมสองคนนั้นน่ะ" คนขับรถเมล์ตะโกนดัง ทว่าวินาทีนี้สายฝนกลับหยุดลอยอยู่บนอากาศ ราวกับห้วงแห่งเวลาได้หยุดลง

"เอ่อ ขอโทษนะครับ" หนุ่มหน้าจืดเอ่ยขณะสบตากลมแป๋ว

"ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณสำหรับเสื้อนะคะ ฮิ! ๆ" สาวสวยเอ่ยขณะอมยิ้มจนแก้มบาน

"ไม่ใช่ เอ้ยไม่เป็นไรครับ ผมเจ"

"ฉันฮันค่ะ เรียกว่าฮันนาก็ได้"

"อุ๊ย! เราพลาดรถแล้วหละครับ" หนุ่มจืดเอ่ยขณะมองตามรถเมล์ที่เพิ่งแล่นออกไป

"ไม่เป็นไรค่ะ เราไปแท็กซี่ด้วยกันก็ได้ ฉันเลี้ยงเองค่ะ" สาวสวยเอ่ยแล้วจับมือใหญ่ ดึงรั้งหนุ่มหล่อออกมายืนตากฝนริมฟุตบาท

ทั้งคู่โบกรถแท็กซี่ขึ้นไปทำงานและพูดคุยกันก่อนจะแลกเบอร์โทร

"มันง่ายขนาดนี้เลยเหรอวะ" เทพคิมยืนเกาหัวขณะมองตามหลังคู่หนุ่มสาวในรถแท็กซี่ที่ค่อยๆเล็กลงๆจนเลือนลับตาไป

"สมองน่ะ มีป่ะ อยากเป็นเทพชั้นสูงก็ต้องคิดหน่อย ฮิ! ๆ" กามเทพสาวยืนกอดอกและเอ่ยด้วยความลำพองใจ

"แล้วเธอมั่นใจได้ยังไงว่าทั้งคู่จะรักกันภายในสามวัน บอกมาที" คิมมุนท้าวสะเอวเดินมายืนขวางหน้าจีอึน ก้มมองใบหน้าสวยและพ่นลมหายใจฟึดฟัดจนลมปลิวผมหน้าม้าไหวๆ

"ทำไมจะไม่รักกัน เดี๋ยวคืนนี้ก็ได้เสียกันแล้ว"

ฮิ! ๆ ๆ กามเทพสาวหัวเราะแล้วหมุนตัวกลับหลังหันเดินหนีไปดื้อๆ

"รอด้วย จีอึน หยะ! ยังมีอีกสองคู่"

"ถ้าเราทำได้ไวก็จะได้รางวัลความดีสามล้านแต้มเลยนะ เหย!รอด้วยสิ เธอจะรีบไปไหน จีอึน จีอึน"

เทพหนุ่มวิ่งตามหลังเทพสาวต้อยๆ