มหรรณพสันนิษฐาน หลังจากนั่งเงียบเป็นผู้ฟังมานาน มุมปากหยักยกขึ้นนิดๆ อย่างถือดี
“โห! จริงดิ ที่ว่าแม่ครัวที่นั่นทำอาหารอร่อย ทำไมผมไปไม่เคยได้กินอะไรอร่อยๆ เลยล่ะ” นพเก้าเอ่ยขึ้นเพราะผับที่ว่าเป็นที่รู้กันว่าผับไหน และเป็นผู้ที่แพ้เกมคนเด็กกว่าแล้วพาลสวนกลับ
“ก็มึงไม่มีบุญปากไง”
คนแต้มบุญน้อยเบะปากใส่
“สรุปแม่ครัวเป็นผู้หญิง?”
ปรเมศถามย้ำเพื่อความแน่ใจ แล้วพงษ์สวัสดิ์ก็ตอบเสียงดังฟังชัด
“ชัวร์ แต่ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นยังไง กูกับไอ้จอมไม่เห็นหน้า”
“เดาว่า…มึงคงเห็นหน้าเขาแล้ว และคงสวยฉิบหาย ใช่ไหมวะไอ้คุณชาย มึงถึงได้ติดใจเขาขนาดนั้น”
ปรเมศว่าพลางหันไปถามคนที่อัดบุหรี่อึกใหญ่ลงทำลายปอด แล้วพ่นควันสีขาวขุ่นอ้อยอิ่งออกมา ท่าทางผู้ดีจัดดูไม่น่าจะดูดบุหรี่ได้ แต่คนใกล้ชิดย่อมรู้ดีว่าลักษณะภายนอกของคุณชายหมออาจดูดีไปหมด ซึ่งมันก็เป็แค่ภาพลวงตา เพราะเนื้อแท้แล้วธีรเดชเถื่อน เย็นชา
