“เฮียว่าจะปลูกลูกพลับเพิ่มด้วย อยู่ทางด้านโน้น”
“มีไร่ลูกพลับด้วยเหรอคะ”
“ครับ ตรีชอบหรือเปล่า”
“ชอบค่ะ แต่นึกถึงยายเพลง เพลงน่ะชอบกินลูกพลับมากกว่าใครเพื่อน”
“งั้นเก็บไปฝากหลายๆ ตะกร้าเลย”
“ทานไม่หมดหรอกค่ะ”
“ก็เอาไปฝากว่าที่พ่อตาแม่ยายเฮียด้วย”
“แน้... ขี้ตู่”
“ต้องขี้ตู่ไว้บ้างครับ เดี๋ยวกินแห้ว ตรีน่ะมีคนมารุมจีบเยอะแยะ”
“เฮียพริกรู้ได้ยังไงคะ” เธอมองเขาตาโต เขารู้ได้ยังไงกันนะ ถึงเธอจะเอาแต่ทำงานอยู่ในไร่ ก็ไม่อยากจะอวยตัวเองหรอกว่าไปไหนมาไหนมีผู้ชายมาขายขนมจีบออกเยอะแยะ ขนาดเคยมีผู้ชายมาสู่ขอเธอกับบิดามารดาแต่ท่านไม่บังคับ ถามความสมัครใจเธอก่อนทุกครั้ง และเธอก็ยังไม่อยากแต่งงาน จึงปฏิเสธทุกครั้ง ผู้ชายบางคนเข้าใจ แต่บางคนไม่พอใจ เหมือนกับโกรธเธอไปเลย พอเจอกันก็มองหน้าเธอเหมือนโมโห เธอได้แต่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“คนรักกันก็ต้องใส่ใจกันเป็นธรรมดาสิครับ” เขาพูดแบบนั้นเธอก็ได้แต่ย
