ฝนทิพย์ร้องออกมาแต่ก็เบาซะเหลือเกิน ไม่ใช่เพราะเสียงคลื่นกลบเสียงของหล่อนแต่เป็นเพราะกลัวว่าจะมีใครผ่านมาได้ยินตอนที่จักรภัทรถลกเสื้อของหล่อนขึ้นแล้วถอดมันออกจากตัวหล่อนเหลือแต่บราเซียตัวน้อยปกปิดเต้าใหญ่อวบและหัวนมสีชมพูที่มองทะลุผ่านเนื้อลูกไม้เห็นรำไรก่อนที่เขาจะโอบอุ้มสองเต้าของนักศึกษาฝึกงานสาวไว้ใต้อุ้งมือหนา
“อ่าส์...ฝนทิพย์...เธอนี่ไม่เบาเหมือนกันนะ ฉันนึกว่าเธอตัวเล็กแล้วอะไรๆ มันจะเล็กไปหมด อูววว...ทั้งใหญ่ทั้งอวบ น่าขยำเล่นจริงๆ”
“ท่านประธาน ถอดเสื้อหนูแบบนี้เดี๋ยวใครเดินผ่านมาเห็นหนูจะทำยังไง”
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า คนบนเรือลำนี้รู้ดีว่ามันเป็นเรือสำราญ มีไว้สำหรับรับรองลูกค้าของฉันโดยเฉพาะ เห็นเจ้าชายโอมาร์หรือเปล่าล่ะ ไม่มีใครมายุ่งย่ามเวลานี้หรอก ทั้งกัปตันและลูกค้าคนอื่น...อืม...เหมือนฉันกับเธอตอนนี้ เรามาหาอะไรเล่นสนุก ๆ ให้เสียวสุด ๆ กันดีกว่า”
“ท่านประธานนี่ทะลึ่ง ไม่เห
