“คนรับจ้างทั่วไป ขายร่างกายให้ผู้หญิงได้เงินเยอะถึงขนาดใช้แต่ของราคาแพงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ว้าว...”
“....” ลูก้ายังคงเงียบ สายตาจ้องมองกันและกัน
“ถอดเสื้อออกมา”
“ไหนบอกว่าไม่มีสัมพันธ์ทางร่างกาย” กำลังคิดว่าฉันจะทำอะไรเนี่ย
“ฉันแค่จะดมว่าเป็นเสื้อใหม่จริงหรือเปล่า”
“ก็ดมได้เลยสิ” ให้ดมทั้งที่มันยังอยู่บนตัวเขาเนี่ยนะ
“ถอดเสื้อออกมา” ฉันยังยืนยันคำเดิม
“ถอดเอาเอง”
หมับ!
สิ้นเสียงลูก้าก็จับมือฉันมาสัมผัสกับอกกว้าง เพื่อให้ปลดกระดุมเอาเอง
คิดว่าฉันไม่กล้าหรือไง
“ถอดมากกว่าเสื้อก็ได้ ไม่ได้ว่าอะไรอยู่แล้ว ไม่เรียกค่าตัวเพิ่มหรอก”
“ฉันไม่ได้รู้สึกอยากใช้งานตัวนาย อย่างพวกผู้หญิงที่เรียกใช้หรอกนะ หยุดพูดมากสักที” มือเล็กเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ด รอยสักที่อยู่ใต้ร่มผ้าค่อย ๆ เผยออกมาให้ได้เห็นมากขึ้น
ถึงร่างกายจะถูกปกปิดด้วยรอยสัก แต่ฉันก็ยังเห็นถึงผิวจริงของเขาที่มันขา
