เวลา 19.00 น.
ติ้ง!
ประตูลิฟต์เปิดออก ณ ชั้นจอดรถส่วนตัวของผู้เป็นเจ้าของเพนท์เฮ้าส์เพียง 1 เดียวของที่นี่ สองเท้าก้าวเดินนำหน้าผู้ชายที่ต้องแต่งงานด้วยในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า
“ขับรถซูเปอร์คาร์เป็นมั้ย?”
“พอได้”
“งั้นก็ฝึกเอาไว้ ต้องขับรถให้ฉันนั่งทุกวัน”
“อยู่บ้านบ้างนะครับ เปลืองน้ำมัน”
“เงินฉัน”
“เกิดมาเป็นคนรวยนี่ดีจริง ๆ เลยนะครับ”
“เป็นคนต่างชาติที่พูดจีนชัดดีเนอะ เป็นคนฉลาดหรือว่าผู้หญิงที่เลี้ยงคุณเขาสอน” ฉันกอดอกมองตามร่างสูงที่กำลังเดินอ้อมไปทางฝั่งคนขับ
“ทุกประเทศมีโรงเรียนสอนภาษา”
“....” ไอ้...
“ขึ้นรถสิครับหรือต้องให้อุ้ม”
“บริการดีจัง ทำงานกับฉันไม่ต้องดูแลแบบที่ทำกับผู้หญิงพวกนั้นหรอก”
“แล้วรู้เหรอว่าไปทำอะไรกัน?”
“งานดูแลผู้หญิงจะมีกี่อย่าง”
“บริการพิเศษได้นะ”
“ไม่ต้อง” พูดจบก็เปิดประตูรถขึ้นนั่ง ส่วนเขาก็เข้ามานั่งภายในรถฝั่งคนขับเช่นกัน
ลู
