“อือ~~~~~”
เสียงยานคางดังออกมาจากปากอวบอิ่มสวยได้รูป คิ้วโก่งเรียวสวยขมวดเข้าหากันเป็นปม เพราะหัวเธอมันหนักและมึนจนไม่สามารถขยับศีรษะไปทางไหนได้ ขยับแต่ละทีเหมือนโลกมันหมุนจนแทบอยากอ้วก
“ตายยัง ถ้ายังไม่ตายก็ลุกไปอาบน้ำจะได้สร่างเมา” เสียงเข้มเอ่ยพูดอยู่ที่ปลายเตียง ที่มีผ้าขนหนูพันช่วงล่างเอาไว้หมิ่นเหม่
ร่างเล็กทำจมูกฟุตฟิตเมื่อได้กลิ่นหอมจากตัวชายหนุ่มที่คาดว่าเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เพราะตัวของเขาหอมจนทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายได้เล็กน้อย
“อื้อ หอมจัง มาใกล้ ๆ หน่อย” นิ้วเรียวกระดิกเรียก แต่มีเหรอคนอย่างเขาจะเดินเข้าไปตามที่สั่ง
พรึ่บ! ผ้าขนหนูผืนเปียก ๆ ร่วงแหมะที่ใบหน้าสวยความเย็นของผ้าทำให้คนตัวเล็กรู้สึกสร่างเมาจึงลุกขึ้นนั่ง และทบทวนเรื่องราวเมื่อคืนที่เธอนั่งดื่มท้าดวลกับเขาแล้วภาพมันก็ตัดจำอะไรไม่ได้อีกเลย
“ไปอาบน้ำตัวเธอเหม็นยังกะตกถังขี้” ดวงตากลมโตจ้องเขม็งไปที่คนตัวสูงที่พูดจาไม
