มหาลัยจอร์จทาวน์
“เธอไปขอถอนหมั้นจากพ่อและแม่ของฉันเลยนะยัยประสาท” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวตัวปัญหาเดินยิ้มหน้าระรื่นเข้ามาพอดิบพอดี
“โอ๊ะ! พี่ไซรัสมายืนรอฟาติมาหรือคะ ทำไมทำตัวเป็นว่าที่คู่หมั้นที่น่ารักแบบนี้ แค่นี้ฟาติมาก็หลงจะแย่แล้วค่ะ” เธอรีบพูดแทรกและพูดไปกันคนละทางที่ชายหนุ่มพูด เพราะเธอไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเขาไม่อยากหมั้นกับเธอ
“ยัยโรคจิต” ร่างสูงด่าเพียงเท่านั้นและเดินกลับเข้าไปในอาคารเรียนเดิมของตนเองที่เดินออกมา
“เดี๋ยวค่ะ! วันนี้ไปส่งฟาติมาที่บ้านด้วยนะคะ”
“แล้วทำไมฉันต้องไปส่งเธอที่บ้านด้วย ฉันว่านับวันเธอยิ่งประสาทกลับนะ”
“คนประสาทอะไรจะสวยขนาดนี้ค่ะ”
“มั่นหน้ามั่นโหนก"
“หึ มั่นหน้านะยังพอให้พี่เห็น แต่มั่นโหนกนี่พี่เคยเห็นโหนกของฟาติมาแล้วเหรอคะถึงได้พูด”
ไซรัสยืนอึ้งที่หญิงสาวสวนกลับเถียงเขาคำไม่ตกฟากแถมยังกล้าเถียงสู้เอาซะเขาไปต่อไม่เป็น
“มีขาก็กลับเอง
