สาวน้อยขาสั้นวันนี้ใช้สติสัมปชัญญะอันน้อยนิดดันตัวเองขึ้นจากเตียงเพราะเสียงมือถือดังเตือน เปลือกยังคงปิดสนิททั้งที่กายหยาบสามารถนั่งตัวตรงได้แล้วก็ตาม เธอลุกเดินไปที่ห้องน้ำด้วยความคุ้นชินโดนไม่ต้องเปิดตา เสื้อผ้าชุดนอนที่สวมเธอก็ถอดทิ้งจนหมดตั้งแต่ยังเดินไม่ถึงห้องน้ำ เป็นเรื่องปกติของเธอที่ใช้ชีวิตคนเดียวจะแก้จะถอดตรงไหนก็ได้ไม่มีใครเห็น แต่นั่นมันเมื่อก่อนไม่ใช่วันนี้
"เห้ย......พี่เบียง"
"ครับ"
"มานั่งทำอะไรตรงนี้"
"พี่ก็นั่งอยู่นานแล้วรอเราตื่น"
แฟนตัวเล็กของเขายืนอยู่บนพรมหน้าห้องน้ำมีเพียงผ้าขนหนูผืนไม่ใหญ่พันไว้รอบตัว ทำท่าทางตกใจเหมือนเห็นผีที่เจอเขานั่งอยู่ตรงโซฟา ตอนที่เธอตื่นเขายืนอยู่ห้องด้านในเพราะเพิ่งจะออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียง ส่วนเขาก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวเสร็จนานแล้วแต่ไม่อยากปลุกปั้นตังค์ที่ดูจะมีความสุขกับการนอนเหมือนทุกครั้ง รถเขามีเสื้อผ้าสำรองไว้อยู่แล้วเผื่อไปเม
