เช้าวันจันทร์ปั้นตังค์นั่งวินไปมหาลัยใช้เวลาไม่กี่นาทีเอาตามจริงเดินไปก็ได้แต่ด้วยอุปกรณ์การเรียนที่พะรุงพะรังเธอเลยไม่อยากเดิน ส่วนรถยนต์ที่พ่อแม่ซื้อให้เธอเลือกจะใช้ขับเฉพาะวันกลับบ้านไม่ก็ไหนไกลหน่อย แถมบางครั้งก็มีวีว่ามารับเธอใช้ชีวิตแบบนี้เป็นปกติ แต่จากนี้มันจะปกติเหมือนเดิมไหมไม่มีใครรู้ได้ ภาพเธอโดดดึ้งลงจากรถมอเตอร์ไซค์วินอยู่ในสายตาของแก๊งอสูรทั้ง 5 ไม่ทันที่เพื่อนคนอื่นจะพูดบางอย่าง สีหน้าเพื่อนเบียงตัวเปิดก็คล้ายกับฆาตกรในหนังสยองขวัญขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทั้งหมดรีบหันกลับไปที่รุ่นน้องขาสั้นน่ารักหน้ามึนทันที
ทั้ง 5 คนรู้จักคนที่กำลังยืนยิ้มหวานให้ปั้นตังค์ดี เด็กวิศวะปีสองที่ชื่อแบงก์โผล่มาจากไหนไม่รู้เข้าไปช่วยถือถุงผ้าใบใหญ่ให้ปั้นตังค์ สาวน้อยก็ไม่มีทีท่าจะรังเกียจแถมยังหยิบยื่นทุกสิ่งอย่างให้รุ่นพี่คนนั้นอย่างเต็มใจ ไอ้หน้าละอ่อนแบงก์คือเพื่อสนิทโซดาอยู่สายคอม สายเ
