ปั้นตังค์ถูกโทรตามเพราะถึงเวลาที่ควรจะต้องไปมหาลัยได้แล้วไม่อย่างนั้นจะกินมื้อเช้าไม่ทัน เมื่อคืนเธอนั่งเขียนงานแทบไม่รู้เรื่องยังดีที่หลับลงได้เพราะร่างกายสะสมความเหนื่อยมาหลายวัน แล้วตั้งแต่วันนี้ถึงอาทิตย์หน้าก็จะเลิกเย็นทุกวันด้วย เธอคงไม่ได้กลับบ้านไปกอดแม่กับพ่อ ไหนจะบราวนี่ของพี่ภัทรอีกที่เป็นของโปรดเธอภายในใจของเธอคิดว่าตัวเธอเองคงแห้งตายคงคอนโดก่อนจะเรียนจบแน่
"ขอโทษค่ะตังค์ช้า"
"อืม"
"พี่เบียงมีรถกี่คันเนี้ยะ?"
"ถามทำไม?"
"ก็พี่เล่นขับมาไม่ซ้ำ...ตังค์เกือบหาไม่เจอ"
"ทะเบียน 56 ดูแค่นั้นก็พอ"
"หมายถึงทุกคันของพี่คือ 56 ต่างแค่อักษรตัวหน้า"
"อืม"
"แล้วทำไมต้อง 56 ลัคกี้นัมเบอร์หรอคะ?"
"จะว่างั้นก็ได้"
"แล้วเพื่อนคนอื่นของพี่ล่ะมีลัคกี้นัมเบอร์แบบพี่ไหม?"
"อย่าถามมากรู้แค่เรื่องพี่ก็พอ"
ศีรษะเล็ก ๆ ถูกมือหนาจับโยกหัวไปมาจนมึน ไม่อยากให้รู้ก็บอกดี ๆ จะมาแกล้งเธอทำไม ปั้
