ปั้นตังค์ลืมตาตื่นพร้อมกับอาการหนักศีรษะกว่าจะยันตัวเองลุกขึ้นนั่งได้ก็หลายนาที อุณหภูมิในห้องเย็นเฉียบแต่ยังพอมีแสงแดดส่องเข้ามา นั่งตั้งสติสักพักก็กวาดสายตามองไปรอบ ๆ พบวีว่านอนอืดอยู่ข้างเตียง มาดานอนอยู่ข้าง ๆ บนเตียงเดียวกัน ส่วนซอร์เบทนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มที่โซฟาโผล่แค่ผมสีควันยาวออกมาให้รู้ว่าเป็นเธอ สิ่งต่อมาที่ต้องทำคือหามือถือแต่หายังไงก็ไม่เจอ เธออยากรู้ที่นี่คือที่ไหนและกี่โมงกี่ยามแล้ว เลยเอื้อมไปหยิบกระเป๋าของวีว่าที่ใกล้ที่สุดเปิดออกหามือถือ แตะที่หน้าจอพบว่าเป็นเวลา 7 โมงเช้า แต่เธอก็กดโทรหาเครื่องตัวเองไม่ได้เพราะทุกคนมีรหัสล็อกหน้าจอ ไอ้จะเอาไปจ่อที่หน้าสแกนก็ไม่ได้ สนิทแค่ไหนก็ต้องให้เกียรติกัน
เธอเลยลุกเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นก็จะคิดว่าควรทำอะไรต่อ รอยฟันที่ข้อมือด้านในทำให้ตกใจจนเกือบกรี๊ดออกมา ในสมองมีเรื่องราวมากมายแต่เพราะเธอเมาเลยจำอะไรไม่ได้
