เราคิดตรงกันใช่มั้ย

1140 คำ

“เอ่อ...กล่องยาอยู่ที่โต๊ะหน้าทีวีน่ะ น่าจะมียาทาแก้ปวดอยู่” ทันทีที่พัชชาบอก เขาก็รีบลุกไปหยิบยานวดแก้บวมช้ำออกมา แล้วกลับมานั่งลงที่เดิม พร้อมกับใช้มือควักยาจากกระปุกออกมาป้ายลงบนจุดที่เป็นรอยช้ำบนหลังเท้าของเจ้าหล่อน ก่อนจะใช้สองมือบีบนวดและลูบไล้เบา ๆ “อ่ะ! อุ๊ย...เอ่อ...” หญิงสาวอุทานเสียงแผ่ว เมื่อรู้สึกปวดหนึบ ๆ ขึ้นมาตงิด ๆ ปากแต่ฝ่ามือหยาบใหญ่ของเขาที่กำลังนวดคลึงคลำที่เท้าของเธออยู่ กลับทำให้หัวใจและร่างกายของเธอสั่นและร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ส่วนชิณทัตเองก็กำลังเกิดอาการและความรู้สึกที่ไม่ต่างกัน เมื่อเขาได้สัมผัสผิวพรรณที่นวลเนียนและนุ่มแน่นของแม่แฟนแสนสวยเข้า นี่ขนาดแค่เท้าของพัชชายังขาวเนียนละเอียดได้ขนาดนี้ แล้วส่วนอื่นหละมันจะเป็นยังไงนะ ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งสงสัยและอยากรู้จนหัวใจเต้นสั่นระรัวไปหมด “อ้าว! คุณแม่เป็นอะไรคะ?” เสียงของพริมสิมาที่เพิ่งลงมาจากห้องชั้นบน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม