"มีอะไรกันรึเปล่าคะน้องเซีย"
"อยากรู้ก็ถามแฟนพี่เถอะ ไม่ต้องมาถามเซีย" พอเห็นว่าเขาอยู่กับเธอ ยัยพี่เอมก็รีบเอามมือมาเกาะแขนร่างแกร่งแสดงความเป็นเจ้าของอย่างกับจงอางหวงไข่ทันที เห็นแล้วก็นึกตัวเองเมื่อก่อน เมื่อก่อนเธอก็เคยเป็นแบบนี้หวงเขาเหมือนคนบ้า น่าสมเพชสุดๆ
ถอนหายใจทิ้งเบาๆ แล้วเดินออกมา กลับมาที่โต๊ะทับทิมกรอบที่อยากกินก็ได้แล้ว แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะกินมันแล้วนี่สิ!
"เป็นอะไรรึเปล่า สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลย" เมฆินทร์ถาม
"ปวดหัวนิดหน่อยค่ะ เรากลับกันเลยได้มั้ยคะ"
"ได้สิครับ"
เมฆินทร์เรียกเด็กเสิร์ฟมาคิดเงินและเป็นคนจ่ายเงิน เธอแย้งแล้วว่าจะเป็นคนจ่าย แต่ก็ไม่ทัน เขายัดแบงก์ห้าร้อยใส่มือเด็กเสิร์ฟแล้วบอกว่าไม่ต้องทอนอย่างรวดเร็ว
"พี่เมฆอะ"
"หึๆ ไว้เซียค่อยเลี้ยงพี่มื้อหน้าก็แล้วกัน"
"หาเรื่องอยากเจอกันก็พูดมาเถอะค่ะ" คิดว่าเธอดูไม่ออกเหรอ
"รู้ด้วยเหรอว่าพ
