เวลาต่อมา @โรงพยาบาล
พรวด!! ประตูห้องผู้ป่วยวีไอพีถูกเปิดเข้ามาอย่างแรง
"พี่ชาร์ล!" เฟลิเซียที่รอดตายปาฏิหารย์ยิ้มกว้าง เมื่อเห็นว่าชาร์ลมาเยี่ยม ก็นึกว่าเขาจะไม่มาเยี่ยมซะแล้ว
"ต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ จิตใจเธอแม่งทำด้วยอะไรวะเฟลิเซีย!!" มาถึงร่างแกร่งก็ตะคอกด้วยความเกรี้ยวกราด ยื่นมือไปบีบต้นแขนเรียวแน่นหวังทำให้เฟลิเซียได้สักครึ่งที่ทำให้เอมมาลินเจ็บ ชาร์ลจ้องมองใบหน้าหวานของคนน้องอย่างไม่อยากเชื่อสายตาว่าเฟลิเซียจะร้ายกาจได้ถึงขนาดนี้
"อึ่ก พี่ชาร์ลพูดเรื่องอะไรคะ เซียไม่เข้าใจ" เฟลิเซียนิ่วหน้าเพราะรู้สึกเจ็บที่ต้นแขน
"ไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้ ฉันรู้ว่าเธอจงใจขับรถชนพ่อของเอม"
"อะไรนะคะ? ลุงคนขับแท็กซี่คนนั้นเป็นพ่อของพี่เอมงั้นเหรอ ละ...แล้วตอนนี้ท่านเป็นยังไงบ้างคะ" หลังชนเฟลิเซียก็สลบไปหลายชั่วโมงเต็ม เพิ่งจะฟื้นก่อนที่ชาร์ลจะเข้าไม่กี่นาทีเลยยังไม่รู้ว่าคนขับแท็กซี่คู่กรณีเป็น
