สองวันต่อมา
ตั้งแต่วันที่เธอปรึกษากับผู้จัดการคนสวยของผับ น้ำหวานก็มาทำงานตามปกติ แต่เธอก็ไม่เจอคนที่เธออยากเจอเลย เพราะคุณไทเกอร์ไม่ได้เข้ามาเที่ยวที่ผับเลย ทำให้น้ำหวานไม่ได้เจอชายหนุ่มคนดังกล่าว และนี้ก็วันพฤหัสแล้ว เหลือเวลาอีกแค่สามวันที่เธอจะต้องนำเงินไปจ่ายค่ารักษาของพ่อเธอ
“ เห้อ จะทำไงดีนะ ”
น้ำหวานที่นั่งคิดอะไรไปเรื่อย เธอก็พรึมพรำออกมาไม่ดังมาก แต่มันก็ทำให้คนที่นั่งอยู่ใกล้เธอได้ยิน ซีซีเลยถามเพื่อนรักของเธอขึ้น
“ เป็นอะไร คิดไม่ตกเรื่องนั้นอยู่เหรอ ” ซีซีที่คลาดว่าเพื่อนน่าจะคิดเรื่องเงิน อยู่เธอก็ได้ถามขึ้น
“ ใช่ ใกล้ถึงเวลาที่ฉันต้องใช้เงินแล้ว ยังไม่เจอคุณไทเกอร์เลย ” น้ำหวานตอบเพื่อนออกมา
“ บอกให้ยืมที่ฉันก่อนก็ไม่เอา แต่เอ๊ะ คุณไทเกอร์เขาเป็นเจ้าของสนามแข่งรถนิ ฉันคิดออกแล้ว วันเสาร์นี้เรามีงานที่สนามของเขา แกก็ใช้โอกาสนี้เข้าหาเขาสิ ”
ซีซีที่บ่นให้เพื่อนของตัว
