ชมจันทร์...
และแล้วสิ่งที่ฉันกลัวก็เป็นความจริงยัยพินท้องคงไม่ต้องบอกว่าท้องกับใครถ้าไม่ใช่หมอพี
"ฉันไม่รู้จะแสดงความดีใจหรืออะไรกับดีเลยพิน"
"แกต้องแสดงความดีใจสิแกกำลังจะมีหลานแล้วนะฉันกำลังจะได้เป็นแม่คนแล้วส่วนแกก็เป็นคุณป้า^^" ยัยพินพูดด้วยน้ำเสียงมีความสุขแต่จริงๆ แล้วฉันรู้ว่ามันก็ทุกข์ใจไม่น้อย
"ไม่เอาฉันไม่เป็นป้าฉันขอเป็นคุณน้าแทนได้ไหมอ่า"
"ก็ได้ก็ได้"
"เอ่อ แล้วแกจะบอกเรื่องนี้กับหมอพีไหม"
"บอกทำไม"
"อ้าวก็เขาเป็นพ่อของลูกในท้องแกแกจะไม่บอกเหรอ"
"ไม่บอกเพราะเขาไม่ได้อยากมีลูก ถ้าเขารู้ว่าฉันท้องเขาอาจจะให้ฉันเอาเด็กออกก็ได้"
"ทำไมแกคิดแบบนั้นหมอพีเค้าอยากมีลูกจะตายเขาเคยพูดกับฉันว่าอยากมึลูกมีครอบครัว" ฉันจำได้ว่าตอนนี้หมอพีบอกกับฉันว่าเขาอยากมีลูกแล้วเขาก็จะรักลูกเขาจะไม่ทำเหมือนที่แม่เขาเคยทำกับเขาในตอนนั้นที่หมอพีพูดเขาพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นและมีความสุขมาก
"นั่นเขา
