ชมจันทร์....
ฉันยอมรับว่าเครียดและคิดไม่ตกกับเรื่องที่หมอพีขอฉันเป็นแฟนหมอพีให้เวลาฉันตัดสินใจเป็นเวลาสองอาทิตย์ซึ่งเขาก็ไปอังกฤษได้หลายวันแล้วอีกไม่กี่วันก็กลับฉันจะทำยังไงดี ส่วนอาร์ตเขาก็แวะมาหาฉันที่โรงพยาบาลทุกวันเอาขนมเอาอาหารมาฝากเพราะรู้ว่าฉันงานยุ่งไม่มีเวลาออกไปทานข้าวข้างนอกแต่เขาก็ไม่ได้ซื้อมาฝากแค่ฉันหรอกนะเขาซื้อมาฝากคนทั้งแผนกนั่นแล่ะทำให้ตอนนี้เขาเป็นขวัญใจพยาบาลหลายๆคน บางคนก็พูดว่าอยากมีแฟนแบบนี้ ยุให้ฉันยอมเป็นแฟนอาร์ตเสียทีแต่ฉันก็ทำเป็นไม่สนใจแม้ว่าใจจะเริ่มเอนเอียงเล็กน้อยแล้วก็ตามแต่พอคิดถึงวีระกรรมเก่าๆของเขากับเรื่องสาวๆฉันก็เลิกคิดทันที
"ชมเป็นอะไรฉันเห็นแกเครียดมาหลายวันแล้วนะ เครียดเรื่องงานหรือเปล่ามีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกนะ" ยัยพินถามฉันเพราะมันไม่รู้เรื่องนี้คือฉันไม่ได้พูดให้มันฟังเพราะรู้ว่ามันไม่อยากให้ฉันคบหมอพี แต่พอเห็นหน้ามันแล้วก็รู้ว่ามันห่วงฉันมากฉัน
