ชมจันทร์.... หลังจากวางสายจากหมอพีฉันก็เริ่มคิดหนักว่าจะทำยังไงต่อไปดีกับสิ่งที่เผชิญอยู่ตอนนี้จะเลิกก็ไม่ได้จะคบต่อก็เริ่มรู้ถึงปัญหาที่จะตามมาสิ่งที่ฉันเคยคิดเคยวาดฝันไว้มันไม่เป็นอย่างที่ฉันคิดเลย หมอพีที่ฉันเคยรู้จักมาตลอดหลายปีที่ผ่านมามันไม่ใช่อย่างที่ฉันเห็นเหมือนเขามีสองบุคลิกในคนๆเดียวถ้าบอกว่าเขามีฝาแฝดฉันก็เชื่อนะแต่นี่ไม่ใช่ไง เห้อฉันจะทำยังไงดีล่ะฉันมืดแปดด้านไปหมด แต่ฉันก็ยอมรับนะในสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะฉันเป็นคนเริ่มมันเอง แต่ก็ช่างมันเถอะอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดคนเราไม่มีใครรู้อนาคตได้หรอกว่าจะเป็นยังไงก็คงแล้วแต่บุญแต่กรรมก็แล้วกัน ตอนนี้ฉันคงทำได้แค่นี้ แต่ฉันจะไม่ยอมให้หมอพีมาข่มขู่ฉันได้แบบนี้ตลอดไปหรอกมันต้องมีทางออกแต่ตอนนี้ฉันยังคิดไม่ออก "เป็นอะไรหน้าเครียดอีกแล้วเพื่อนฉัน" "เครียดเรื่องคนไข้น่ะไม่มีอะไรหรอก" "ถ้าแกมีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกนะชมแกคือเพื่อนเพียงคนเดียวของ