ความสุขในช่วงวันหยุดพักผ่อนมักผ่านไปรวดเร็วเสมอ หลังจากนั้นเชาว์มัวแต่ทำงาน เพราะต้องขยายโพรเจต์ขยายสินค้าออกไปเรื่อยๆ แทบไม่มีเวลาพัก
และเขาก็ตัดสินใจยอมปล่อยให้เด็กนักศึกษาคณะโลจิสติกส์ ปี2 อย่างอิงดาวเรียนหนังสือโดยมีคนของท่านประธานตามติดคอยรายงานอยู่ห่างๆ
ส่วนค่าใช้จ่ายหรือแม้แต่ค่าเทอม ได้ข่าวว่าเชาว์ใจดีเข้าไปคุยกับทางมหาวิทยาลัย จ่ายค่าเทอมล่วงหน้าให้จนจบ แม้ว่าเธอกับเขาจะยุติความสัมพันธ์เจ้าหนี้และลูกหนี้ก็ตามที
ชิ! เบื่อคนอวดรวย...
“อิงดาว หายดีแล้วเหรอ”
ก่อนเข้ามาเรียน นักศึกษาสาวแต่งตัวเหมือนยัยป้าเพิ้งเหมือนเดิม แต่งตัวใส่ชุดโคร่งตัวใหญ่ที่เชาว์เหมาซื้อบังคับให้ อ้างว่าเธอเป็นของของเขา ห้ามให้นักศึกษาชายคนไหนเข้ามาใกล้ชิดสนิทสนม เพราะเรือนร่างสวยนี้เก็บเอาไว้ให้เขาดูแต่คนเดียวกลับมีคนทักทาย
มาไม่ทันไรก็เจอโจทย์เก่าแล้วรึยังไงกัน?
“ไม่ได้เจอกันมาหนึ่งปี ยังแต่งตัวเชยเหม
