ตกดึกขณะที่น้ำตาลกำลังจะเตรียมตัวเข้านอน จู่ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาตามด้วยร่างสูงใหญ่ของภวินทร์ เขาเดินตรงมาหาเธอทันทีพร้อมกับผลักเธอให้นอนลงบนเตียงไม่ต้องเดาเลยว่าหลังจากนี้เธอจะต้องเจอกับอะไร
"ทำอะไรของคุณ?"
"ฉันบอกแล้วไงว่าเธอต้องรับผิดชอบ"
"ตอนนี้ผู้หญิงของคุณก็เจ็บตัวอยู่ที่โรงพยาบาลทำไมคุณถึงไม่ไปอยู่ดูแลเธอล่ะคะ"
"ไม่ต้องไปพูดถึงคนอื่น พูดถึงเรื่องของเราจะดีกว่า"
"อย่านะคะคุณวิน..." เธอขยับตัวหนีเพราะสายตาของเขาที่จ้องมองเธอมันดูน่ากลัวเอามากๆ เหมือนกับพวกโรคจิตที่จ้องมองและทำอะไรไม่ดี
"เธอจะหนีไปทำไมเรื่องอย่างนี้เราก็เคยๆ กันอยู่แล้วอย่าทำเหมือนไม่เคยสิ"
"....." ที่เธอกำลังหนีก็เพราะว่าเขานั้นเป็นคนที่มักจะค่อนข้างรุนแรงเวลาทำเรื่องบนเตียง มันอาจจะเป็นรสนิยมความชอบของเขาซึ่งมันก็เป็นบางครั้งที่เขาจะเผลอรุนแรงกับเธอ ครั้งนี้ที่เธอให้ทำด้วยไม่ได้ก็เพราะว่าตอนนี้เธอกำลังท้อ
