จากนั้นฟางเหนียงก็พาหญิงสาวเดินเข้าไปด้านในซึ่งเป็นโรงตีเหล็ก ข้างในมีเตาเผาเหล็กและคนงานซึ่งล้วนเป็นชายฉกรรจ์อยู่เกือบสิบคน
“ฮูหยินจะดูอยู่ห่างๆ ก็ได้นะคะเพราะว่าข้างในค่อนข้างจะร้อน… ”
ฟางเหนียงกล่าวเมื่อพากันเดินเข้ามาเกือบจะถึงเตาฟืน แลเห็นประกายไฟสีแดงกระเด็นออกมาตามจังหวะค้อนทุบลงไปบนเหล็กที่กำลังร้อนโดยชายสามคนสลับกันลงค้อนอย่างรู้จังหวะ
ไฉ่หงยืนมองดูการทำงานของช่างตีเหล็กอย่างให้ความสนใจ ภาพที่เห็นเบื้องหน้านี้ช่างดูน่ามองมากในความรู้สึกของนาง
เมื่อเห็นชายฉกรรจ์ที่ตอนนี้มีเพียงผืนผ้าบางๆ ปกปิดกึ่งกลางกาย ช่วงบนเปล่าเปลือย เนื้อตัวเป็นมันเลื่อมไปด้วยสายเหงื่อที่อาบพราวชุ่มร่างตึงเต็มไปด้วยมัดกล้าม
เสียงเหวี่ยงค้อนกระหน่ำลงบนแผ่นเหล็กร้อนและภาพของริ้วลายกล้ามเนื้อต้นขาแล่นริ้วกระจายขึ้นมาที่แผ่นหลังและปั้นไหล่ของบรรดาช่างตีเหล็ก ทำเอาไฉ่หงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างประหลาด
“ชาย
