“ก็ไม่เป็นไร… เดี๋ยวถ้าลูกตื่นก็ให้ป้าชื่นโทรตามก็แล้วกัน… ” ป้าชื่นคือคนที่ลุงพันน์จ้างมาช่วยน้ำฝนเลี้ยงดูลูกทั้งสองคนโดยไม่ให้คลาดจากสายตา ตอนนี้ป้าชื่นก็อยู่ในห้องกับลูกๆ ทั้งสองที่กำลังหลับสนิท “งั้นก็ได้ค่ะ… ” น้ำฝนเองก็อยากออกไปเล่นน้ำกับสามีเช่นกัน เพราะรู้ว่าทุกครั้งเมื่อไปท้ายไร่ด้วยกันสองต่อสองลุงพันน์ก็มักจะมีเซอร์ไพรส์เร่าร้อนจัดหนักเต็มคาราเบลให้ตลอด ในเวลาต่อมา เมื่อผัวเมียต่างวัยพากันขับรถมาจนถึงท้ายไร่ที่โอบล้อมไว้ด้วยขุนเขาเขียวขจีและลำธารน้ำใส ภาพความงดงามที่เห็นอยู่เบื้องหน้าทำให้น้ำฝนอยากลงเล่นน้ำในทันที “แก้ผ้าลงเล่นน้ำได้เลยจ้ะที่รัก… ที่นี่เป็นไร่ส่วนตัวของเราลุงรับรองความปลอดภัย… ” ลุงพันน์กล่าว… สายตาจับจ้องอยู่ที่เรือนร่างเอิบอิ่มของเมียสาว หล่อนกำลังยืนแหงนหน้ามองสายน้ำที่กำลังตกพร่างลงมาจากชะง่อนหินผาสูงลิ่ว เป็นมวลน้ำมหาศาลที่สะสมอยู่ในขุนเขาโอบอุ้มเ