“พี่วิชญ์ของเธอนี่มุก” วิราณีชี้ให้มุกไหมดูผู้ชายตัวสูงที่เดินจับมือผู้หญิงออกมาจากร้านเพชร
“ใช่จริงๆ ด้วย มากับใคร” เธอพยามมองแต่ก็ไกลเกินกว่าจะเห็นหน้าชัด
“นั่นสิ แฟนใหม่หรือเปล่าพากันออกมาจากร้านเพชรด้วยนะเธอเราตามดีไหม”
“ขืนตามไปพี่วิชญ์ก็คงไม่ตอบอะไรหรอกฉันรู้จักพี่วิชญ์ดี ฉันรู้จักเจ้าของร้านพวกเธอรออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวฉันมา” มุกไหมบอกกับเพื่อนอีกสองคนแล้วเธอก็เดินไปยังร้านเพชรที่ปุณณวิชญ์พึ่งพาแฟนสาวออกมา เพียงห้านาทีเธอก็เดินกลับมาพร้อมใบหน้าที่แสดงออกย่างชัดเจนว่าไม่พอใจแค่ไหนกับสิ่งที่รู้มา
“ว่าไงบ้างเธอ”
“พี่วิชญ์พาผู้หญิงคนนั้นมาเลือกแหวน”
“เลือกแหวน” วิราณีและลดาพูดพร้อมกันด้วยอารามแปลกใจ
“เธอแน่ใจจะ” ลดาถามย้ำ
“แน่ใจสิฉันได้ยินเต็มสองหู พอฉันบอกว่านัดกับพี่วิชญ์ไว้แต่มาช้าแถมโทรศัพท์ก็แบตหมดเลยติดต่อไม่ได้ คุณอัญเธอเลยบอกว่าพี่วิชญ์ของฉันเลือกแหวนเสร็จแล้วพึ่งเดินอ
