"ทำเป็นงง...ถ้าเธอจำไม่ได้ว่าฉันคือสามีเมื่อชาติก่อน เดี๋ยวฉันจะทำให้เธอระลึกชาติได้" เคลลีเขม่นตามองจ้องไปที่นัยน์ตาของหญิงสาวตรงหน้า
“นี่คุณ...” เธอไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเขา
“ผม เคลลี อดัม ผมตามหาคุณมาตลอด ยาหยี”
‘เขาอาการหนักแน่ๆ’
"มิสเตอร์อดัม คุณคงมีอาการป่วยทางสมอง ไม่ก็ดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป ถ้าบอกว่าคุณคือสามีเก่าของฉัน ไหนคะหลักฐาน หรือคุณมีวิธีไหนให้ฉันระลึกชาติได้" พูดจบ ร่างสวยก็ทำทีว่าจะเดินขึ้นจากน้ำ
ทว่า อีกฝ่ายไม่ยอมให้เธอเดินหนีเขาดึงมือเธอไว้ "ผมมีวิธีละกัน แต่ก่อนอื่น คุณต้องขึ้นไปนอนบนเตียงของผมก่อน แล้วผมจะทำให้คุณจำได้ว่าเราเคยเป็นผัวเมียกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน"
“ปล่อยฉันนะ ไอ้คนบ้า! หน้าตาก็ดี ไม่น่าเพี้ยนแบบนี้!”
เผียะ!!
รมิดาไม่เคยตบหน้าใครมาก่อน แต่ตบเขาอย่างแรง จนใบหน้าขาวอมชมพูของเจ้าพ่อรัสเซียแดงนูนเป็นรูปฝ่ามือของสาวไทย ใบหน้าสวยเบะใส่เขาอย่างรังเกียจ แล้
