39

1250 คำ

นางพยาบาลคนนั้นนั่นเอง ลัยลาจำชื่อนี้ได้ดี “เธอเป็นอะไรมากไหมคะ” “ดูเบื้องต้นไม่เป็นอะไรมากนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปที่โรงพยาบาล จะให้เธอเอ็กซเรย์ดูอีกที” ลัยลานึกอยู่ครู่หนึ่งเลยจำได้ว่าเป็นชื่อเดียวกับที่ส่งไลน์มาหาสามีเธอบ่อยๆ ทุกเช้า เธอจะได้ยินเสียงไลน์ดัง พอมองไปก็เห็นเป็นชื่อของพิมพ์พรรณทุกที “คุณพิมพ์พรรณนี่เขามีครอบครัวหรือยังคะ” ลัยลาลองหยั่งเชิงดู “ถามทำไม อย่าบอกนะว่าหึงฉัน” เธอเลือกที่จะพูดตรงกับใจ “ก็มันน่าคิดไหมล่ะคะ” “น่าคิดตรงไหน อย่าบอกนะว่าเธอคิดว่าคุณพิมพ์เขายอมเอาตัวมาเสี่ยงเพื่อให้รถเฉี่ยวชน” ‘ผู้หญิงด้วยกันมองออก แม่นั่นจ้องหมอตาเป็นมัน’ “ก็ไม่รู้สิคะ แต่ถ้าผู้หญิงที่เขารู้ว่าอะไรควรไม่ควรคงไม่อ้อนให้ผู้ชายที่มีภรรยาแล้วไปส่งมั้งคะ ฉันถามเพราะแค่อยากรู้เท่านั้นเอง ไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆ” ลัยลาบอกเสียงเรียบ เธอไม่อยากให้เขามองว่าเธอเป็นเมียขี้หึง แต่ว่าจะปล่อยปละละเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม