EP.15
ปมที่สี่ : อดีตที่ไม่อาจลบเลือน
“หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นครับ”
เสียงนุ่มทุ้มหูของคุณหมอหนุ่มตรงหน้าดังขึ้นเรียกให้ลดาดึงสติกลับมาจากอดีตอันโหดร้ายของตัวเอง เธอยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะตอบเขา
“เขาพยายามคุกคามฉันทุกครั้งเท่าที่จะทำได้ แอบเข้ามาในห้องน้ำบ้าง แอบจับตัวฉันบ้าง ฉันเคยพยายามบอกแม่แล้ว แต่มันก็ไม่ได้ผล ทุกครั้งที่ฉันพูดแม่จะตีฉันตลอดบางทีก็โดนไม้กวาด บางทีก็ไม้แขวนเสื้อ”
ลดาเว้นช่วงไปพักหนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงขมขื่น
“มีอยู่ครั้งหนึ่งที่แม่ตีฉันจนเกือบตาย ฉันเลยมุดหนีไปใต้โต๊ะแต่ก็ยังหนีไม่พ้น แม่ลากฉันออกมาแล้วตีจนไม้กวาดในมือหักเป็นสองท่อน.....”
มือหนาเอื้อมมากุมมือที่สั่นเทาไว้ เขารู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะเปิดใจพูดถึงเรื่องในอดีต เด็กวัยสิบสองขวบที่ควรจะมีชีวิตสดใสสมวัยกลับต้องมาเจอกับเรื่องราวแสนโหดร้ายนี้ เขาไม่อยากนึกเลยว่าเธอผ่านมันมาโดยไม่เป็นบ้าไปได้ยังไง
ไ
