ตอนที่ 41 ไม่กล้าเสียมารยาท
หวังชิงหว่านมองดูกิ่งองุ่นที่เซียวอี้หยางมอบให้สีหน้าผิดหวังเล็กน้อยกล่าว “ท่านพี่ไม่มีผลของมันมาด้วยหรือ”
เซียวอี้หยางยิ้มเจ้าเล่ห์เอ่ย
“ข้าเป็นเพียงขุนนางขั้น 7 ย่อมหามาให้เจ้าได้เท่านี้แต่น้องหญิงไม่ต้องกังวล ไม่เกินวันสองวันเจ้าจะได้ทั้งองุ่นและกิ่งที่ดีกว่านี้แน่นอน”
หวังชิงหว่านหรี่ตามองเอ่ย “นำของมามอบให้ย่อมต้องขอสิ่งตอบแทน...ข้าควรจะรับข้อเสนอหรือไม่”
เซียวอี้หยางโอบเอวของหญิงสาวขึ้นมานั่งบนตักกล่าว “ต้องรับ!!...จะเสียมารยาทไม่ได้” ชายหนุ่มสบแววตาลังเลของหญิงสาวจึงกล่าวต่อ
“ไม่ต้องห่วง...หวังหรูเยว่เพื่อเอาใจตระกูลสามีย่อมหาสิ่งตอบแทนที่เจ้าไม่มีทางปฏิเสธแน่ ๆ “
แววตางดงามของหวังชิงหว่านประกายวาววับขึ้น
“ข้าสักตื่นเต้นแล้ว...พี่รองจะมอบอะไรให้นะ”
ลำแขนเซียวอี้หยางกระชับขึ้น ชายหนุ่มซุกหน้าเข้าไปในลำคอเรียวกล่าวเสียงแหบพร่า “ข้ามีสิ่งจะให้เจ้
