ตอนที่ 31 มีผลประโยชน์ก็เปลี่ยนแปลงได้
สองพี่น้องย่อมไม่หวั่นเกรงหากมารดาจะเก็บไข่เอง พวกเขาเดินเข้ามาในเรือนอย่างเบิกบาน ลี่อินหยิบหีบเงินในลิ้นชักออกมาแล้วพูดขึ้น
“เจ้าดูสิ ข้ามีเงินหนึ่งตำลึงสามร้อยอีแปะแล้ว”
ลู่อันไม่ได้ฟังที่ลี่อินพูดเขากำลังคิดถึงวาจาของพี่สะใภ้เมื่อสักครู่ ลี่อินเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยถาม
“เจ้าคิดอันใดอยู่”
ลู่อันนั่งลงแล้วพูดขึ้น “คิดถึงวาจาของพี่สะใภ้เมื่อสักครู่”
ลี่อินกะพริบตาครุ่นคิดตาม “ที่พี่สะใภ้บอกว่าหากมีไก่มากกว่านี้ ไข่มากกว่านี้ พวกเราก็จะขายได้เงินมากขึ้นนั่นหรือ”
ลู่อันพยักหน้าตอบ “ใช่ พี่อิงฮว่าเลี้ยงไก่ได้ดี...ออกไข่มากกว่าผู้อื่นเลี้ยงตั้งเท่าตัว หากเราเพิ่มไก่อีกสักสิบตัวก็จะมีไข่ไปขายอย่างน้อยก็วันละสิบฟอง เดือนหนึ่งสามร้อยฟองขายไข่ฟองละสิบอีแปะ เราก็ได้เงินเดือนละ เกือบสามตำลึงเชียวนะ”
ลี่อินเบิกตากว้างกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “นั่นสิ ๆ ไก่สิ
