37

1462 คำ

“พี่คงจะแย่ในสายตาน้องรินจนน้องรินเกลียดพี่แล้วใช่ไหมคนดี” รามาวดียกมือเรียวบางขึ้นปิดปากหนาของคู่หมั้นหนุ่มเอาไว้ “น้องรินไม่เคยโกรธหรือเกลียดพี่วาเลยค่ะ” หญิงสาวพูดจากความรู้สึกทั้งหมดที่เกิดขึ้น ก่อนที่ร่างหนาของวายุจะกอดรัดคู่หมั้นสาวอีกครั้ง เมื่อได้ยินว่าเธอไม่ได้โกรธเกลียดเขาเหมือนที่เขากลัว “พี่ดีใจที่สุดเลย ที่น้องรินไม่โกรธแล้วก็พานเกลียดพี่ พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง แต่หลังจากนี้ไปพี่จะไม่ปล่อยให้น้องรินต้องเสียใจอีกแล้ว” “พี่วาไม่กลัวพี่รามเหรอคะ ถ้าพี่รามรู้พี่รามต้องโกรธมากแน่ๆ เลยที่พี่วาทำแบบนี้ พี่วาก็รู้ว่าพี่รามเวลาโกรธน่ากลัวแค่ไหน” หญิงสาวถามอย่างเป็นห่วงคู่หมั้นหนุ่ม เพราะรู้ดีว่าพี่ชายของเธอเวลาโกรธน่ากลัวแค่ไหน วายุหัวเราะอย่างน่ารัก ก่อนหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ “น้องรินเป็นห่วงพี่เหรอครับ” “บ้า! ใครจะเป็นห่วงคนเจ้าเล่ห์อย่างพี่วากันล่ะคะ” หญิงสาวทุบกำปั้นไปบนอกแกร่งอย่า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม