“พี่ภัทรอย่าไปบอกใครนะคะ” สาวน้อยเข้ามาจับแขนณภัทรเขย่าเบาๆอย่างมีลับลมคมใน กวาดสายตามองรอบๆ เหมือนกลัวใครจะได้ยิน แต่ปากก็อยากจะเล่าเต็มที
“ทำไม...เป็นความลับเหรอ” ณภัทรถามอย่างสงสัย มองมือเล็กๆ ที่กอดแขนเขาเหมือนเด็กๆ ก็นึกเอ็นดู แต่ในความเอ็นดูก็แฝงไปด้วยความรู้สึกเสน่หา
“พี่ภัทรเอียงหูมาสิคะ น้องรันจะเล่าให้ฟัง” ณภัทรเอียงหูให้สาวน้อยรตีกระซิบกระซาบอย่างมีลับลมคมใน แต่เขาก็ได้ยินชัดเจน
“เฮ้ย! ยายตัวยุ่ง ไปเห็นหนังสดอีกแล้วเหรอ” ณภัทรบีบจมูกน่ารักนั้นอย่างมันเขี้ยว เมื่อคนเล่าทำท่าทางเข้าไปด้วย ดูแก่นเหลือเกินในสายตาเขา
“น้องรันไม่ได้อยากดูนะคะพี่วายุกับพี่รินชอบมาทำให้น้องรันดูอยู่เรื่อย” รตีตอบแบบน่ารักยิ้มแก้มแทบปริ ก่อนจะดึงนิ้วตัวเองไปมาอย่างเขินๆ ณภัทรมองแล้วรู้สึกหนักใจ วายุดูท่าจะไม่ค่อยยับยั้งชั่งใจเอาเสียเลย
“เลิกพูดเรื่องนั้นได้แล้ว วันนี้มีการบ้านหรือเปล่า” ณภัทรเปลี่ยน
