"สายฟ้ากลับกันเถอะ รู้สึกไม่ปลอดภัยแล้วล่ะ" เพทายเอ่ยบอกเธอเสียงนิ่งก่อนจะกุมมือเล็กของเธอเอาไว้แน่น แล้วรีบพาเธอเดินกลับไปยังรถที่จอดอยู่ข้างตลาดนัด
แต่เมื่อเดินมายังรถเขากับเธอก็แทบจะชะงักค้าง...
"เพทาย ทำไมรถเป็นแบบนี้" เธอกอดแขนเขาแน่นเมื่อรู้สึกตื่นกลัว ยามที่เห็นสภาพรถที่ถูกกรีดด้วยของมีคมจำนวนมากจนสีถลอกออกจากกัน อีกทั้งยังสาดสีเลอะเปื้อนเกือบทั้งคันอีก
"ฉันว่าเราคงต้องเอารถส่งให้ตำรวจเพื่อเป็นหลักฐานก่อนส่งซ่อมนะ"
เขาเอ่ยบอกและเธอเห็นด้วยอย่างยิ่งที่ควรแจ้งความแล้วเอารถไปเป็นหลักฐาน
"แล้วเราจะกลับกันอย่างไรล่ะทีนี้..."
"วันนี้คงต้องโทรให้แม็กซ์มารับ เดี๋ยวฉันโทรหาญาติที่เป็นตำรวจมาดูรถก่อน" ว่าแล้วร่างสูงก็ยกโทรศัพท์ต่อสายหาญาติที่เป็นตำรวจและโทรให้แม็กซ์มารับพวกเรา
"นายว่ามันอยู่แถวนี้หรือเปล่า..." สายฟ้ามองไปทั่วบริเวณนี้แต่ก็ไม่เห็นใคร หรือเพราะอาจจะมืดเกินไปจนเธอมองไม่เ
