"อะ โอ๊ย"
กึก!
เมื่อได้ยินเสียงคนตัวเล็กร้อง เขาก็ชะงักมือที่กำลังเช็ดทันที
"เจ็บมากเหรอ" เขาพูดเสียงแผ่วถามเธอ แล้วคนตัวเล็กทำเพียงพยักหน้าตอบกลับสองสามที ร่างสูงละมือเก็บผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋าตามเดิม ก่อนจะก้มหน้าลงมาเป่าตรงแผลถลอกให้เธอแผ่วเบา
สายฟ้าได้แต่มองคนตรงหน้าอย่างอึ้งๆ ด้วยไม่คิดว่าเขาคนนี้จะทำให้เธอที่เป็นเหมือนคนแปลกหน้าสำหรับเขาได้ขนาดนี้ เราเพิ่งเจอกันแค่ครั้งเดียวเองนะ...
"ฉันไม่เจ็บแล้ว นายหยุดเป่าได้แล้ว" สายฟ้าดึงแขนเขาให้ลุกขึ้นจากการนั่งยองๆ ตรงหน้าเธอ เพราะเธอเกรงใจเขามากเกินกว่าจะให้เขามาทำเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ให้เธอ
"อืม" ชายหนุ่มครางตอบในลำคอก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดียวกับคนตัวเล็ก
สายฟ้าได้แต่ถอนหายใจยกใหญ่ เธอไม่รู้ว่าต้องทำตัวอย่างไรให้ภูวินเลิกแกล้งเธอได้แล้ว
"ฉันไม่รู้ว่าทำไมต้องเป็นฉันด้วย" เธอพูดระบายบอกเขาไป ถึงแม้ว่าเขาจะฟังหรือไม่ก็ตาม แต่เ
