ท่านเป็นพ่อเพื่อน
521 คำ
“อายุราว ๆ 55 ปีค่ะ ท่านยังดูไม่แก่เท่ากับอายุหรอกนะคะ ท่านสมาร์ทและยังแข็งแรงอยู่เลย”
“ไม่ทราบว่าที่มีความสัมพันธ์กัน เป็นความเต็มใจของคุณเพ็ญใจรึเปล่าคะ”
หญิงสาวนิ่งคิด ก่อนจะตอบออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่ง พอ ๆ กับสีหน้าของเธอ
“เต็มใจค่ะ และตั้งใจด้วยค่ะ”
“ตั้งใจหรือคะ เพราะอะไรคะ”
“เพราะเพ็ญ...” เจ้าหล่อนสูดลมหายใจแรง ราวกับให้กำลังใจตัวเอง ก่อนจะยิ้มออกมา สีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปเหมือนเป็นคนละคนกับตอนแรก
“เพราะเพ็ญหมั่นไส้ยัยเพื่อนมั่นหน้าของเพ็ญน่ะค่ะ นางทำตัวเหมือนตัวเองเป็นนางฟ้า ส่วนคนอื่นเป็นแค่ทาสรับใช้ นางเหยียดใส่เพ็ญมาตั้งแต่เรียนแล้วค่ะ”
นักเขียนสาวถึงกับอึ้งไปหลายวินาที ก่อนจะตั้งสติได้ แล้วถามต่อด้วยความสนใจ
“เหยียดมาตั้งแต่เรียน แล้วทำไมถึงยังคบหากันได้ตั้งนานหลายปีล่ะคะคุณเพ็ญใจ” เธอถามเสร็จก็หยิบน้ำขึ้นดื่มดับกระหายและความร้อนรอบกาย เพราะดูเหมือนเรื่องราวของเพ็ญใจจะร้อนขึ้นเรื่อย ๆ
“เพราะมันเป็นเรื่องของผลประโยชน์น่ะค่ะ เพ็ญเรียนเก่ง มันก็เกาะติดเพ็ญ เพราะอยากให้เพ็ญช่วยเรื่องเรียน ส่วนเพ็ญ...เพราะลำบาก เป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ เพ็ญเลยขอความช่วยเหลือมันหลายเรื่อง”
“แสดงว่าเพื่อนคุณก็มีน้ำใจดีนะคะ”
“มันให้ความช่วยเหลือ แลกกับที่เพ็ญช่วยเรื่องเรียน เพื่อนๆไม่มีใครชอบมันหรอกค่ะ มันชอบดูถูกคนอื่น เอาแต่ใจตัวเองสุด ๆ แถมยังไม่ค่อยเห็นหัวใครด้วย”
“ท่าทางคุณเพ็ญจะเกลียดเพื่อนคนนี้มากนะคะ”
“ยอมรับค่ะ ทั้งเกลียดและก็อิจฉา อิจฉาที่มันมีครบทุกอย่าง...มันได้ทุกอย่างที่ผู้หญิงทุกคนอยากได้ ทั้งเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า รถ หรือแม้แต่...ผู้ชาย!!!”
“ผู้ชาย???”
“เป็นผู้ชายที่เพ็ญแอบชอบมาตั้งแต่ปีหนึ่งค่ะ เขาเป็นนักศึกษาคนหนึ่งที่สาว ๆทั้งมหา’ลัยกรี๊ดกร๊าด เขาทั้งเท่และคูล แต่พอมันรู้เข้าว่าเพ็ญชอบผู้ชายคนนี้ มันบอกเพ็ญว่าคนเฉิ่มเชยอย่างเพ็ญไม่มีใครเอาหรอก คนอย่างเพ็ญคงหาผัวไม่ได้แน่ชาตินี้”
“เพื่อนคุณพูดกับคุณถึงขนาดนี้เลยเหรอ”
“มันพูดแบบนี้บ่อยมาก แล้วก็ห้อยท้ายว่าพูดเล่น แต่เพ็ญรู้ค่ะว่ามันไม่ได้เล่นหรอก มันจงใจพูดเพื่อเอาชนะ แต่มันไม่รู้ตัวหรอกค่ะว่าทำให้คนฟังเสียใจแค่ไหน!!!”
“คุณเพ็ญก็เลยโกรธเกลียดเพื่อนคนนี้มาตลอด เพราะนิสัยใจคอ?”
“นิสัยนั่นเรื่องหนึ่งค่ะ แต่ที่เจ็บใจสุด ๆก็เพราะหลังจากที่มันหัวเราะเยาะเรื่องที่เพ็ญชอบผู้ชายคนนั้นไม่นาน มันก็คบกับเขาเลยค่ะ มันไปจีบเขาเองด้วยนะคะ แล้วพาเขามาแนะนำให้เพ็ญรู้จักดิบดี แถมบอกเขาด้วยว่าเพ็ญแอบปลื้มเขาอยู่...”
- ผู้เขียน
