“ไม่ใช่แพ้มารยายัยนั่นอีกหรอกนะ” หทัยยาพูดขึ้นกับตัวเองหลังจากกรฉัตรที่ออกจากห้องไปนานสองนานแต่ยังไม่กลับมา
แต่เพราะการที่กรฉัตรกล้าพูดว่าจะหย่ากับริชา กล้าบอกเธอตรงๆ มันก็พิสูจน์แล้วว่าเขานั้นยังเห็นเธอสำคัญที่สุดมันเลยทำให้เธอเลือกจะไม่ออกไปตามและปล่อยให้กรฉัตรคุยกับริชาเรื่องนี้ให้จบไปในครั้งเดียว แม้จะรู้ว่าริชามารยาเยอะแค่ไหน แต่เธอก็จะปล่อยไปเป็นครั้งสุดท้ายก็แล้วกัน
.....
และวันนี้ที่หทัยยามีเรียนบ่ายทำให้ทั้งบ้านมีแค่เธอและริชาเพียงสองคนเพราะกรฉัตรได้ออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้วนั่นเอง และการอยู่เพียงสองคนของหทัยยากับริชามันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่มีปากเสียงกัน
“เธอคิดว่าพี่ฉัตรจะหย่ากับฉันได้จริงๆหรอ” ริชาพูดขึ้นหลังจากเห็นหทัยยากำลังจะเดินออกจากบ้าน
“การที่เขากล้าพูดออกมาขนาดนี้มันก็น่าจะชัดแล้วไม่ใช่หรอ” หทัยยาย้อนกลับคืน เพราะถ้ากรฉัตรไม่คิดไม่มีทางพูดมันออกมาเด็ดขาด
“หึ เธอ
