EP.32
เขากอดหล่อนแนบแน่น ไม่ยอมให้ขยับออกห่างไปไหน สมองยังคงอลหม่านอยู่กับความสุขล้ำที่ได้รับ
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน คนตัวเล็กที่เขายังฝังความเป็นชายค้างคาเอาไว้ก็ขยับยุกยิก
“ปล่อย... ฉันค่ะ...”
“อิ่มแล้วหรือ”
ช้องนางตาแดงก่ำเพราะเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ความเสียวสุขที่ได้รับจากการร่วมรักกับชาร์ลี มันจางหายไปหมดแล้ว เมื่อสมองตื่นจากความฝัน
“ค่ะ”
“แต่ฉันยังไม่อิ่ม”
เขาเงยหน้าขึ้นจากซอกคอระหงที่หอมกรุ่นราวกับสวนดอกไม้ และมองด้วยสายตาหื่นกระหายไม่ปิดบัง
หญิงสาวที่ถูกกระทำจนอ่อนเปลี้ยน้ำตาไหลริน ความอัปยศอดสูกำลังทำให้หล่อนอยากหยุดหายใจ
“ยัง... ทำร้ายกันไม่พอใจอีกหรือคะ”
หล่อนถามตัดพ้อเสียงสั่นเทาน่าสงสาร แต่เขากลับไม่ให้ความเมตตาเลย แถมยังยิ้มเยาะหยันให้ได้อับอายยิ่งขึ้นอีกต่างหาก
“ยัง...”
ชาร์ลีถอดถอนแก่นกายออกไปเพียงเพื่อจะจับร่างอวบชื้นเหงื่อให้พลิกคว่ำหน้าลง มือใหญ่กดศีรษะเล
