ฉันรีบวิ่งไปหลบฝนใต้หลังคาป้ายรถเมล์ ซึ่งก็แทบช่วยอะไรไม่ได้เลย เพราะทุกคนก็วิ่งเข้าไปเบียดใต้หลังคานั่นกันหมด
“โอ๊ย! เปียกหมดเลย!” ขาดคำนั้น เสียงแตรรถดังขึ้น ฉันหันไปเห็นรถแท็กซี่คันสีชมพูคันหนึ่งขับมาจอดเทียบฟุตบาท “ลุงแทนนี่!!”
ลุงแทนคือพ่อเลี้ยงของฉันเอง หนุ่มใหญ่วัย48ที่ยังดูหนุ่มแน่นมากกว่าอายุ เพราะนอกจากจะขับรถแท็กซี่เป็นอาชีพเสริมแล้ว เขายังทำงานเป็นเทรนเนอร์อยู่ที่ฟิตเนสแห่งหนึ่งด้วย
ลุงแทนมาเป็นพ่อเลี้ยงของฉันได้สองปีแล้ว หลังจากที่แม่กับพ่อหย่ากัน แล้วตอนนี้แม่ฉันก็กำลังท้องลูกให้เขาอยู่ด้วย
สำหรับฉันเขาเป็นพ่อเลี้ยงที่ดีนะ ทั้งใจดีและใจใหญ่ เรียกว่าฉันอยากได้อะไรแกซื้อให้หมด แต่ช่วงหลังมานี้ ฉันไม่ค่อยคุยกับเขาแล้ว ฉันเลือกจะหลบหน้าเขาเองแหละ เพราะมันทำใจไม่ได้จริงๆ
ก็จะไม่ให้หลบหน้าได้ยังไงล่ะ เพราะฉันดันไปเห็นท่อนเอ็นของเขาเข้าน่ะสิ ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ผงาดชูชันที่ทำให้ฉัน
