เพื่อนพี่ชายสุดเถื่อน
554 คำ
ฉันไม่ทันได้ร้องโวยวายด้วยซ้ำ เพราะมันเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วจนฉันตั้งตัวไม่ทัน มารู้ตัวอีกทีก็นั่งอยู่บนตักของผู้ชายคนหนึ่งแล้ว
“พี่ปิง!!” ฉันตกใจมากเมื่อรู้ว่าตัวเองนั่งอยู่บนตักของพี่ปิง เพื่อนรักของพี่ชายที่กลายเป็นศัตรูกันนั่นเอง ส่วนผู้ชายที่ฉุดฉันขึ้นรถก็นั่งอยู่ด้วยกัน ใบหน้าเข้มข้นดุดัน จ้องมองฉันเขม็ง “พี่ปิง...ทำไรคะ??”
เจ้าของชื่อแสยะยิ้มมุมปาก สายตาเต็มไปด้วยความคลั่งแค้น เขาไม่ยอมตอบคำถามฉัน แต่หันไปสั่งผู้ชายอีกคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถ
“ไปที่อู่ไอ้ฤทธิ์เลย”
“อื้อ” ฉันเริ่มใจคอไม่ดี พยายามจะดิ้นตัวออกจากตักของพี่ปิง ซึ่งไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย เพราะดุ้นโตของเค้ากำลังดิ้นเดือดจนแก้มก้นฉันรู้สึกได้
“พี่ปิงจะพาเอมไปไหนคะ ปล่อยเอมนะ!”
“อยู่เฉย ๆ เหอะน่า!!” พี่ปิงจับสะเอวฉันไว้แน่น รั้งให้ฉันยังคงนั่งบดบนตักของเขาต่อไปโดยไม่อาจขัดขืน “หรือว่าอยากโดนเย...บนรถ”
“พี่ปิง! ทำไมพูดน่าเกลียดแบบนี้คะ” คำถามของฉันทำให้เพื่อนสองคนของพี่ปิงหัวเราะลั่นรถ
“เฮ๊ย! สงสัยน้องไอ้อุ่นยังสดอยู่ว่ะ”
“แม่ง! แบบนี้ก็ดีเลยดิ คืนนี้พวกเราได้มันส์กันยาวแน่นอน ฮ่าๆๆๆ”
ฉันตกใจจนตัวสั่น เมื่อคิดได้ว่ามันคือการเอาคืนของพี่ปิง โดยใช้ฉันเป็นเครื่องมือแก้แค้น
“ไม่นะพี่ปิง อย่าทำแบบนี้กับเอมเลย เอมขอร้องล่ะ เอม...”
“หรือว่าอยากให้ฆ่าพี่ชายเธอซะ! เอามั้ย” คำขู่ของพี่ปิงทำฉันสั่นกว่าเดิม ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าฉันจะต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ ฉันกำลังจะโดนรุมโทรมอย่างน่าสยดสยอง โดยผู้ชายสามคนหรือมากกว่านั้น !!
“ไม่!! อย่าฆ่าเฮียอุ่นเลยนะพี่ปิง”
“งั้นก็เลิกโวยวาย!! แล้วเตรียมตัวเตรียมใจเป็นเครื่องสังเวยของพวกพี่เหอะน้อง ไม่ต้องกลัวน่า แค่คืนเดียวเท่านั้น ถ้าน้องทนได้ไม่จุกตายซะก่อน น้องได้กลับบ้านแน่!!”
พูดจบ...พวกเขาทั้งสามคนก็หัวเราะลั่นอย่างสะใจในความแค้น ส่งสายตาหื่นหิวลวนลามมาทางฉัน พร้อมแลบลิ้นเลียปากใส่ฉันอย่างหื่นกระหาย
“อือ พี่ปิง...” ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะโดนพี่ปิงขยำนมข้างขวาอย่างแรง ส่วนผู้ชายอีกคนก็ก้มลงมาซุกไซ้ทรวงเต้าอย่างหื่นหิว “อื้อ อย่านะ”
ไม่เพียงแค่นั้น ทั้งพี่ปิงและเพื่อนยังเลื่อนฝ่ามือลงบีบจับนุ่มเนินกลางหว่างของฉันไม่หยุด
“โอ๊ย! ฮือ อย่านะ”
“ถอดกางเกงเลย กูอยากเอาบนรถสักดอก” เพื่อนพี่ปิงของขึ้นเต็มที่ เสียงหายใจเริ่มแรงขึ้นจนฉันรู้สึกกลัวไปหมด “อ่า...ตัวหอมนะเนี่ย เดี๋ยวจะเลียให้ฉ่ำเลย”
“เฮ๊ย เบาๆหน่อยโว๊ย เกรงใจกูบ้าง” ไอ้คนที่ทำหน้าที่ขับรถร้องแซวอย่างสนุก ขณะสาวพวงมาลัยนำพารถมุ่งเข้าไปในซอยเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง
- ผู้เขียน
