ยั่วคนงาน

1178 คำ
คุณหนูบ้านนอกกับลูกกระจ๊อกจอมผื่น ตอน ยั่วคนงาน เช้าวันศุกร์ วันนี้คนงานมายืนรอหน้าบ้านอิฐแดงแต่เช้าตรู่ก่อนเวลาเริ่มงาน เสียงผู้ชายสิบกว่าคนคุยกันโหวกแหวกจนนายหญิงวัยรุ่นตื่น "ฮ้าว! มากันเช้าจริงๆ ได้เวลาจ่ายเงินเดือนแล้วสินะ" น้ำฝนเอ่ยขณะลุกนั่งที่ขอบเตียง เธอค่อนข้างตื่นเต้นเพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เธอจ่ายเงินเดือนให้ลูกน้องคุณปู่ รู้สึกแปลกเหมือนกับว่านอกจากจะได้รับมรดกเป็นไร่ผลไม้แล้วยังได้คนงานเป็นสมบัติตกทอดมาด้วย แต่สิ่งที่เธอไม่เข้าใจที่สุดคือทำไมลูกน้องปู่มีแต่ผู้ชาย ขนาดว่าคนรับใช้ในบ้านยังเป็นชาย พ่อครัว คนขับรถ คนสวนและแรงงานก่อสร้างก็เป็นชายทั้งหมด โฮ่ง! ๆ ๆ เจ้าหมาโกลเด้นสองตัววิ่งเข้ามาเงยมองหน้าสดสวยแล้วเห่าดัง แถมยังกัดชายเดรสดึงเพื่อที่จะลากน้ำฝนออกจากห้องนอน "รู้แล้ว ๆ สายไม่ได้เลยนะ" คนสวยเอ่ยและลุกเดินมาเปลี่ยนผ้าทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำ จู่ๆเธอนึกสนุกขึ้นมาจึงหยิบกระโปรงพลีทยาวเหนือเข่าสีดำมาสวมและใส่เสื้อแขนกุดสีขาวคอลึก เนื้อตัวเพรียวบางดูยั่วยวนตามาก ขายาวเลยพ้นออกจากชายกระโปรงจนดูเซ็กซี่ สองเต้าก็แน่นคับเสื้อขาวจนพองโตที่หน้าอก หน้าอกหน้าใจของน้ำฝนใหญ่เกินตัวมากดูยังไงๆก็ไม่เหมือนเต้านมสาววัยสิบแปด ด้วยความฉลาดของนายหญิงคนใหม่จึงคิดไอเดียพึลึกกึกกือออก เธออยากจะลองใจว่าลูกน้องคนไหนคิดโรคจิตกับเธอบ้าง หลังจ่ายเงินเดือนแล้วจะได้จดชื่อพวกโรคจิตเอาไว้เป็นรายตัวเพื่อหาทางไล่ออกต่อไป น้ำฝนกอดแฟ้มกระดาษที่บรรจุซองขาวใส่เงินสดออกมายืนหน้าบ้าน หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่ยืนกระจายกันตามจุดต่างๆรีบวิ่งมายืนเรียงแถวหน้ากระดานตรงหน้า พวกเขามีเกือบยี่สิบคน โฮ่ง! ๆ หมาโกลเด้นสองตัวกระโจนขึ้นมายืนบนโต๊ะไม้ น้ำฝนลงมานั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้และหันหน้ามองหนุ่มแรงงานทั้งหลาย เมื่อทุกสายตาจับจ้องเธอก็รู้สึกร้อนวูบวาบแปลกๆ ขณะถือเอกสารบังหน้านายหญิงก็แอบชำเลืองมองเหล่าชายฉกรรจ์ เห็นชัดเลยว่าแต่ละคนกำลังแทะโลมหน้าอกและขาของเธอด้วยสายตาหื่นหิว ลองเอาขาที่ไขว่ห้างลงแล้งนั่งอ้าขาทั้งที่กระโปรงเปิดจนเห็นกางเกงในสีแดง หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ยืนตัวแข็งทื่อ บ้างเอามือประสานปิดเป้า บ้างก้มตัวห่อหลังเพื่อไม่ให้เป้ากางเกงตุงโด่มาข้างหน้า ชิ! น้ำฝนเบะปากสีชมพูก่อนจะหยิบสมุดรายชื่อพนักงานออกมา ถือปากการอวงกลมชื่อคนที่ทำแท่งเอ็นแข็งใส่เธอ "คุณบรรจง" นายหญิงหยิบซองเงินเดือนแล้วขานชื่อลูกน้องโดยที่เธอก็ไม่รู้จักหน้าตาของเขา พอเขาขานตอบเธอจึงจำหน้าไว้และชายตาก้มมองเป้ากางเกงต่อ "มาครับคุณน้ำฝน" หนุ่มตัวผอมหน้าตาหล่อเหลาแบบคนเหนือวิ่งมายืนค้ำหัวตรงหน้าโต๊ะไม้เก่าๆ อึก! น้ำฝนมองเป้ากางเกงหนุ่มเหนือและกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ เขาสวมกางเกงนักบอลที่บางเบาจนเห็นหัวดอกเห็ดปูดออกมาเป็นรูปร่างชัดเจน ไม่รู้จริงๆว่าได้สวมกางเกงในหรือไม่เพราะแท่งลำมันยาวออกมาชัดเจนเหลือเกิน พอเงยมองหน้าบรรจงก็เห็นว่าหล่อเหลาหน้ามน ผิวขาวเหลืองแบบหนุ่มดอย อายุเพียงยี่สิบต้นๆเอง "เงินค่ะ รับสิ" น้ำฝนเอ่ยเรียกสติหนุ่มหน้าซื่อที่กำลังก้มมองร่องนมของเธอจนตาค้าง "ขอบ ๆ ครับ" บรรจงปากสั่น โค้งคำนับแล้วรับซองเดินถอยหลังไปก้มโค้งอีกรอบ เขาดูตลกมาก ทำเหมือนบัณฑิตกำลังรับปริญญา น้ำฝนเอาปากกาวงชื่อคนแรกและเขียนโน๊ตเอาไว้ว่า หล่อ ซื่อ อายุยี่สิบ "คนต่อไป อำนาจค่ะ" "มาแล้วครับคุณหนู" หนุ่มใต้ร่างกายล่ำสันวิ่งมายืนมือกุมเป้าตรงหน้านายหญิง เขาสวมกางเกงยีนส์ขายาวแต่เปลือยท่อนบนอล่างฉ่าง อึก! น้ำฝนเงยมองหน้าที่คมเข้มบาดใจก่อนจะก้มมองเป้ากางเกงยีนส์แต่มือใหญ่บังเอาไว้ อำนาจอายุราวๆสามสิบ ถึงไม่หล่อแต่เขาดูดีแบบคนกำยำล่ำสันและมีกล้ามแน่นทุกส่วน มวลมัดกล้ามของเขาดูดีชนิดที่จับแต่งหน้าทำผมแล้วเอาขึ้นไปเดินแบบแข่งชายงามได้เลยทีเดียว "เดือนนี้หยุดสองวัน ได้ค่าจ้างไม่เต็มนะคะ" น้ำฝนเอ่ยและยื่นซองให้ "ครับ ขอบคุณครับคุณหนู" อำนาจยกสองมือพนมไหว้ก่อนจะรับซอง ขณะประนมมือตาเขาก็มองร่องนมขาวที่บดเบียดกันแน่นด้วยความใหญ่โต อึก! น้ำฝนกลืนน้ำลายแทบไม่ลงเมื่อเห็นเป้ากางเกงยีนส์ตุงพองเป็นแนวยาวจนซิบแทบแตก ขนาดของอำนาจใหญ่มาก ลำใหญ่พาดห้อยลงมาที่ขาขวาจนเห็นเนื้อนูนเป็นปล้องๆ มองแล้วหน้าชาเหมือนโดนตบ "ขอบคุณที่เหนื่อยนะคะ" นายหญิงใจสั่นปากสั่น มือก็จับปากกาโน๊ตลงบนชื่ออำนาจว่า คมเข้ม ตัวใหญ่ ดูจริงใจ รู้สึกเหมือนจะไม่ไหวถ้าแอบดูเป้ากางเกงทีละคน กลัวจะวูบเป็นลมเอาเสียก่อน ขวับ! นายหญิงยกขาสลับนั่งไขว่ห้างและเอามือที่อยู่ใต้โต๊ะจิกดึงกระโปรงให้ชายผ้าร่นเปิดขึ้นจนเห็นขาอ่อนเนียนละมุน "เอายังงี้ค่ะ วันนี้ใครอยากกินขนมจีนบ้างยกมือขึ้น เดี๋ยวทำให้กิน ถือว่าเลี้ยงรับเงินเดือน" น้ำฝนประกาศก้อง "ผม ผม ผมครับ ผมด้วย" เหล่าคนงานยกมือขึ้น บางคนโบกสองมือ เมื่อทุกคนเอามือออกจากหน้าขาเป้ากางเกงก็ตุงโด่เรียงเป็นแนวแถวหน้ากระดาน นายหญิงกวาดสายตามองกราดจากซ้ายไปขวาและขวากับมาทางซ้ายก็พบว่าลูกน้องแท่งเอ็นแข็งตุงเป้ากันทุกคน แม้กระทั่งลุงคนขับรถวัยห้าสิบไม่เว้นแม้แต่ลุงพ่อบ้านอายุหกสิบกว่า แกร่ก! ๆ ๆ นายหญิงเอาปากกาวงกลมชื่อลูกน้องทุกคนในบ้าน จากนั้นเรียกชื่อคนต่อๆไปมารับเงินเดือนก่อนจะให้พวกเขาแยกย้ายกลับไปทานมื้อเช้าก่อนจะกลับมาทำงานตอนแปดโมงเช้า "เห้อ! ไม่ไหวเลยพวกหื่นนี่ ถ้าจะไล่ออกก็ต้องเอาออกทุกคนเลยเหรอเนี่ย" "แล้วใครจะทำงานให้เราล่ะ หมูทอด หมูหยอง" โฮ่ง! ๆ เจ้าหมาโกลเด้นขานรับเสียงดัง...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม