บรรยากาศบนโต๊ะอาหารครื้นเครงสนุกสนาน เมื่อทุกคนพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ ยกเว้นพิมรักที่นั่งยิ้มบางๆ ฟังทุกคนคุยกัน
หล่อนคล้ายกับส่วนเกินจนน่าปวดใจ
พิมรักอมยิ้มเศร้าหมอง ก้มลงมองอาหารในจานเพื่อซ่อนหยาดน้ำตาของตัวเองเอาไว้ ก่อนจะถามตัวเองว่าทำไมจะต้องปวดร้าวขนาดนี้ด้วย แค่มาริออสทำเหมือนกับว่าไม่มีหล่อนอยู่ร่วมโต๊ะอาหารด้วยเท่านั้น หล่อนควรจะดีใจสิที่เขาไม่พูดจาหาเรื่องอีก แต่ทำไมถึงเจ็บแปลบแบบนี้นะ
“เอ่อ แพทขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ”
ในที่สุดก็ไม่อาจจะทนอยู่ตรงนี้ต่อไปได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว
“พายไปเป็นเพื่อนค่ะ”
พาขวัญรีบเสนอตัว แต่พิมรักส่ายหน้าปฏิเสธเพราะเกรงใจ
“ฉันไปคนเดียวได้จ้ะพาย ขอบใจนะ”
“แน่ใจนะคะ คุณแพทดูเหมือนคนไม่ค่อยสบาย”
ด้วยหน้าตาที่ซีดจนไร้สีเลือดของหญิงสาว ทำให้พาขวัญอดเป็นห่วงไม่ได้
และนั่นก็ทำให้คนที่ทำเป็นไม่ใส่ใจต้องปรายตามองด้วยแววตาห่วงใยที่ปิดซ่อนไม่มิด
