พิมรักที่นั่งคุยอยู่กับแสนดีหันไปทักทายเพเรอคลิสเมื่อเห็นชายหนุ่มเดินเข้ามาร่วมวงสนทนา
“สวัสดีค่ะพี่เพนน์”
“สวัสดีครับน้องแพท สบายดีนะครับ” เพเรอคลิสทรุดนั่งลงข้างแสนดี และโอบกอดภรรยาเอาไว้หลวมๆ
พิมรักเห็นแล้วก็อดพูดขึ้นมาด้วยความอิจฉาไม่ได้
“น่าอิจฉาแซนดี้จังเลยนะคะ มีสามีที่ทั้งหล่อ และทั้งรักเดียวใจเดียวแบบพี่เพนน์”
แสนดีหันไปมองสามีก่อนจะอมยิ้มหน้าแดงระเรื่อ “สักวันคุณแพทก็จะต้องเจอผู้ชายแสนดีอย่างคุณเพนน์ค่ะ เชื่อแซนดี้นะคะ”
พิมรักทำหน้าเศร้า ก้มลงมองมือตัวเองที่วางประสานกันไว้บนตัก “แพทเจอแต่ผู้ชายใจร้ายน่ะค่ะ แถมยังปากร้ายที่สุดอีกต่างหาก”
“ใช่ เจ้าของแหวนบนนิ้วนางของน้องแพทหรือเปล่าครับ”
เพเรอคลิสเอ่ยถาม ในขณะที่พิมรักรีบซ่อนมือข้างตัว
“เอ่อ คือว่า...”
“ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรครับ เอาเป็นว่าเดี๋ยวเย็นนี้อยู่กินข้าวกันก่อน พี่สั่งเดลล่าทำอาหารเอาไว้ให้เพียบเลย ของโปรดน้องแพ
