“นั่นนายจะไปไหนอีกน่ะมาร์ซ เราเพิ่งกลับมากันนะ”
เพเรอคลิสถามน้องชายด้วยความเป็นห่วง เพราะยังไม่ทันที่ก้นจะแตะโซฟาเลย มาริออสก็ร้องเรียกหากุญแจรถอีกแล้ว
“ไปลากตัวน้องแพทคนงามของพี่เพนน์กลับมาบ้านน่ะสิครับ”
“นายก็ปล่อยๆ น้องแพทไปบ้างเถอะ เธออาจจะยังไม่คุ้นกับที่นี่”
“ไม่คุ้นอะไรกันครับ เดินเข้าเดินออกที่นี่มาตั้งแต่จำความได้แล้ว” คนพูดกัดฟันแน่น โกรธเกรี้ยวเป็นที่สุด “แม่นั่นคงอยากลองดีกับผมน่ะสิ ถึงได้ท้าทายกันแบบนี้”
“คงไม่ใช่หรอกค่ะคุณมาร์ซ แซนดี้ว่า...”
“เงียบไปเลยแซนดี้”
“มาร์ซ นายอย่ามาก้าวร้าวเมียของพี่เชียวนะ” เพเรอคลิสกางปีกปกป้องภรรยาของตัวเองทันที
มาริออสพ่นลมหายใจออกจากปากแรงๆ ก่อนจะหันมาขอโทษพี่ชาย “ผมคงโมโหมากเกินไป ขอโทษครับพี่เพนน์ ขอโทษนะแซนดี้ที่ฉันตวาดใส่เธอ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แซนดี้เข้าใจคุณมาร์ซค่ะ”
มาริออสฝืนยิ้ม ก่อนจะหมุนตัวเดินตรงไปที่บันได
“ไหนว่าจะไปตามน้
